امام خمینی ( رضوان الله تعالی علیه ) و سلوک در تقدیر توحیدی زمانه صفحه 238

را در نور حقانی اش می نگرند و به حق آن چیز را می بینند و نه مستقل و جدا از حق، زیرا در عین این که مخلوق غیر از خالق است، دوگانگی بین حق و خلق معنا ندارد. حضرت در خطبه ی اول نهج البلاغه می فرمایند: «مَنْ قَالَ فِیمَ فَقَدْ ضَمَّنَهُ وَ مَنْ قَالَ عَلَا مَ فَقَدْ أَخْلَی مِنْه» هرکس بگوید خدا در کجاست، در واقع خدا را در ضمن چیزی قرار داده و هرکس بگوید خدا بر چه چیزی است، آن چیز را از خدا تهی دانسته. در حالی که هیچ کدام از آن دو فرض برای خدا معنا ندارد و موجب دوگانگی بین خدا و مخلوق می گردد.

موانع حضور در تاریخ توحیدی آینده

از جمله مسائلی که باید در آن وارد شوید؛ توجه دادن این نسل است به نگاه حضرت امام خمینی«رضوان اللّه تعالی علیه» نسبت به موضوعات معرفتی که معارف بسیار فوق العاده ای را به بشر امروز گوشزد می کنند. این نسل نسلی نیست که با حرف های سطحی و تکراری قانع شود، این نسل می خواهد با حقیقت روبه رو بشود، می خواهد نور مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف را ببیند. مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف یعنی جامع همه ی کمالات اولیاء و انبیاء در سیره و شخصیت یک انسان. این نوع دین، چشم دیگری می خواهد و در تاریخ دیگری غیر از تاریخ علم حصولی به صحنه می آید و به کمک سلوک ذیل شخصیت اشراقی حضرت امام خمینی«رضوان اللّه تعالی علیه» این حضور ممکن است. هر چه ضربه می خوریم از طریق کسانی است که نمی توانند با نگاه حضوری و وجودی عالَم و آدم را بنگرند و با یک نوع مقدس مآبی به کلّی به حقیقت پشت