تاریخ تشیع در گیلان صفحه 154

در حق آنان پدری کرد. میرزا علی با غلبه بر دیگران و نیروهای داخلی توانست حکومت رانکوه تامسر و سمام را در دست گیرید.

13 - 5. سلطان حسن بن سلطان محمد (909 - 911ق)

وی مدت هیجده ماه «بر بیه پیش» حکومت کرد ولی حاکم رشت امیر حسام الدین از صلح با او طفره رفته و به لاهیجان و رانکوه حمله کرد و آنجا را تصرف کرد ولی مردم آن منطقه در مقابل حاکم رشت مقاومت کردند و او مجبور شد به رشت عقب نشینی کند.

در سال 911ق، میرزا علی حاکم عزل شده، توانست با کشتن سلطان حسن دوباره به قدرت برسد ولی نیروهای سلطان حسن که به سرحدات بیه پیش رفته بودند با شنیدن خبر کشته شدن سلطان حسن بدون درنگ بر میرزا علی حمله برده و او را کشتند.((1))

14 - 5. سلطان احمد خان بن حسن (911 - 940ق)

وی که در اردوی شاه اسماعیل بود، بعد از شنیدن قتل پدرش به سرعت به لاهیجان آمد و با کمک سدید [مشاور میرزا علی] و دیگران به قدرت رسید. وی به خاطر مخالفت با پیشنهاد شاه و حمله به بیه پس [شاه اسماعیل صفوی علاقه مند بود منطقه بیه پس و بیه پیش یک طرفه شود و با هم صلح کنند از این رو به شیخ نجم رشتی دستور داد تا مقدمات صلح بین دو ناحیه و منطقه را فراهم کند] مورد غضب شاه قرار گرفت اما با فرستادن نماینده و هدایایی به دربار شاه بخشیده شده و خود نزد شاه اسماعیل به سلطانیه رفت و وی با فرمان حاکمیت آستارا تا استرآباد را به او داد. بعد از این فرمان، حاکمان مازندران