تاریخ تشیع در گیلان صفحه 56

سپس در الابواء واقع در همسایگی مدینه، با عنوان مهدی بیعت کردند((1)) و بر اساس تفاهم های به عمل آمده، آن شخص نامعلوم و موعود همان باشد که می بایست به خلافت می رسید اما عباسیان که از این شعار، پوششی برای دستیابی به مقاصد خویش استفاده کرده بودند، خلافت را به نام خویش رقم زدند و تیغ آخته خویش را از دل امویان برداشته و بر گردن علویان در کشیدند.

امام صادق و نفس زکیه

بنابر به نقل ابوالفرج اصفهانی در جریان بیعت علویان و عباسیان با نفس زکیه از عباسیان داود بن علی، ابراهیم امام، صالح بن علی، منصور و سفاح حاضر بودند.((2))

زمانی که در آن محل از امام صادق علیه السلام سخن به میان آمد، عبدالله بن حسن پدر نفس زکیه گفت: «لاترید جعفراً فاِنّا تخافُ ان یفسد علیکم امرکم»؛ حضور جعفر در این جا لزومی ندارد؛ زیرا او کار شما را خراب می کند.

زمانی هم که امام علیه السلام مخالفت خود را با قیام آن ها اعلام کرد، عبدالله بن حسن این عمل او را حمل بر حسادت کرد.((3))

فاصله زمانی آغاز خلافت عباسی (132ق) تا قیام نفس زکیه (145ق) مدت طولانی و خوبی بود که وی به تبلیغات ضد عباسیان پرداخته و هواداران بسیاری از مردم و اشراف و بزرگان مکه و مدینه را به خویش متمایل کند و جمع کثیری از بنی هاشم با او بیعت کرده

1- ([1]). همان، ص 52؛ مقاتل الطالبیین، ص 209 و 256.
2- ([2]). همان، ص 208، 253 و 178.
3- ([3]). همان، ص 141 و 140؛ تاریخ طبری، ج 7، ص 302؛ عز الدین، سیره و قیام زید بن علی، ص 75 به نقل از الارشاد، ص 277 و 276.