تاریخ تشیع در گیلان صفحه 94

کسگر

در گذشته یکی از بخش های وسیع گیلان بود و شامل کسگر امروزی و ماسال و شاندرمن و تالش دولاب می شده است.((1))

مقدس، دولاب را به عنوان شهر مهم «گیلان» نام برده و آن را سرزمینی خوب و با خانه های زیبا و سنگی، بازار و مسجدی بزرگ برای خواندن خطبه بیان کرده است.((2))

کوچصفهان

حمد الله (متوفی 740) بنای کوچصفهان را از اردشیر بابکان می داند. این منطقه در زمان فتح گیلان به وسیله اولجاتیو به دست سپاهیان مغول ویران شد.((3))

کوچصفهان شامل خشک بیجار و لشت نشاه بود. هنگامی که سید علی کیا، سلطان لاهیجان شد، مردم لشت نشاه که شیعه زیدی بودند از او خواستند لشت نشاه را به قلمرو حکومت خود اضافه کند. سید علی کیا با حمایت مردم آن را جزو حکومت خود کرد.((4))

1- ([1]). منوجهر ستوده، از آستارا تا استارآباد، ج 1، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، دوم، 1374، ص 159.
2- ([2]). رابینو، ه-ل، پیشین، ص 173.
3- ([3]). همان، ص 251.
4- ([4]). سید ظهیر الدین مرعشی، گیلان و دیلمستان، نشر اطلاعات، تصحیح منوچهر ستوده، 1364، ص 17.