نسل کشی سادات و مسلمان شیعه صفحه 101

ص:128

1- (1) تاریخ طبری، ج 6، ص 132؛ الکامل، ج 3، ص 183؛ تاریخ ابن خلدون، ج 3، ص 2.
2- (2) تاریخ طبری، ج 5، صص 236 و 237؛ فتوح البلدان، ج 5، ص 211. تاریخ ابن خلدون، ج 3، ص 12.
3- (3) نوشته اند سَمَره بن جُنْدب از مدینه به کوفه برمی گشت که مردی از کوچه بیرون آمد و با اول لشگر وی برخورد کرد. یکی از لشکریان به وی حمله برد و از روی سرکشی و بازی و بی جهت حربه ای به او زد. سمره به آن مرد رسید درحالی که داشت در خون خود دست و پا می زد، از روی تکبر گفت: «چون شنیدید که ما سوار شدیم از سنان ها و نیزه های ما بترسید و کنار بایستید»: الکامل، ج 3، ص 183؛ فتوح البلدان، ج 5، ص 212 و تاریخ طبری، ج 6، ص 237؛ ر. ک: فتوح البلدان، ج 5، ص 210؛ الکامل، ابن اثیر، ج 3، ص 495.
4- (4) شرح نهج البلاغه، ابن ابی الحدید، ج 4، ص 77.
5- (5) البدایه والنهایه ابن کثیر، ج 8، ص 284؛ تاریخ طبری، ج 5، ص 291؛ الکامل، ج 3، ص 495.

می کردم، هرگز دچار عذاب خداوند نمی شدم».(1) نقل شده است که روزی پیامبر صلی الله علیه و آله به ابوهریره، ابومحذوره و سمره بن جندب فرمود: «آن کس از شما که دیرتر از دو تن دیگر از دنیا برود، در آتش است» و سمره آخرین آنها بود.(2)

د) کشتار جمعی شیعیان حافظ و مفسر قرآن

قتل عام شیعیان حافظ قرآن در بصره را مورخان بزرگی، نظیر طبری و ابن اثیر، نقل کرده اند. طبری از ابوسوار عدوی نقل می کند: «سمره یک روز صبح، 47 تن از قوم مرا که همه از حافظان قرآن بودند، بی رحمانه کشت».(3) معاویه که همراه پدرش، ابوسفیان، زمان اعدام صحابه حافظ قرآن، در حادثه رجیع در سال چهارم هجری، حضور داشت،(4) این رویه را از او و مشرکان مکه آموخته بود و لذا بعدها نیز قتل حافظان قرآن را ادامه داد. فرزندش یزید نیز در قتل عام کربلا، برخی از صحابه حافظ قرآن، نظیر حبیب بن