نسل کشی سادات و مسلمان شیعه صفحه 102

ص:129

1- (1) الطبقات، ابن سعد، ج 7، ص 35.؛ اسدالغابه، ج 2، ص 303؛ تاریخ الاسلام، ذهبی، تحقیق عمرعبدالسلام تدمری، ج 4، ص 234.
2- (2) فتوح البلدان، ج 13، ص 185 سمره زنده ماند تا زمانی که سالار شرطه عبیدالله بن زیاد شد و مردم را برای حرکت به جنگ با امام حسین علیه السلام تشویق کرد؛ الاستیعاب، ج 2، ص 76. در حاشیه الاصابه نیز آمده است: «سمره در دیگ آب جوش افتاد و سوخت و سخن پیامبر صلی الله علیه و آله که به ابوهریره فرموده بود، آخرین کس از شما سه تن که بمیرد در آتش است، در دنیا و آخرت، به صحت رسید».
3- (3) تاریخ طبری، ج 6، ص 132؛ الکامل، ج 3، ص 183.
4- (4) از معاویه بن ابوسفیان نقل می کنند که گفته است: «من همراه پدرم ابوسفیان برای تماشای اعدام خبیب (یکی از حافظان قرآن اسیر شده در فاجعه رجیع) به تنعیم آمده بودم و چون خبیب به مردم مکه نفرین کرد، پدرم مرا به پهلو بر زمین زد که نفرین او به من نرسد»؛ مشرکان معتقد بودند که هرگاه به کسی نفرین کنند، اگر او در همان حال به پهلو روی زمین بخوابد، نفرین در او اثر نخواهد کرد. البته بعدها عمر بن خطاب، علاوه بر معاویه، یکی دیگر از جنایتکاران حاضر در مراسم اعدام حافظان قرآن را به امارت منطقه ای از شام منصوب کرد. این در حالی بود که بزرگان صحابه و اهل بیت علیهم السلام، نظیر حضرت علی علیه السلام، عباس بن عبدالمطلب، مقداد بن اسود و... خانه نشین بودند؛ ابن هشام در سیره خود به این موضوع اشاره می کند.

مظاهر را به شهادت رساند. همچنین بعدها والیان خلفا، نظیر حجاج بن یوسف ثقفی، به قتل عام حافظان و مفسران شیعه، نظیر سعید بن جبیر پرداختند.

ه) قتل عام معترضان لعن بر حضرت علی علیه السلام

معاویه اول شخصی بود که سبّ بر صحابه را علنی کرد و به آن دستور داد و مخالفان سب صحابه را اعدام کرد. بنابر نقل صحیح مسلم، معاویه افرادی نظیر سعد بن ابی وقاص را در مدینه به خاطر سب نکردن حضرت علی علیه السلام بازخواست کرد.(1) حتی پا را فراتر نهاد و صحابه و تابعین را بین سب حضرت علی علیه السلام یا کشته شدن مخیر ساخت.(2) این رویه در دوره امویان تا خلافت عمر بن عبدالعزیز ادامه یافت؛ لذا تعداد زیادی از مسلمانان راستین جان خود را از دست دادند، ولی به صحابی پیامبر صلی الله علیه و آله، حضرت علی علیه السلام دشنام ندادند. این دوره را می توان «دوران محنه اللعن» نامید. اینکه چه تعداد به خاطر عدم لعن بر حضرت علی علیه السلام در دوره معاویه و سپس در دوران طولانی امویان به شهادت رسیدند، مشخص نیست. اما در اینجا به معروف ترین این افراد اشاره می کنیم: