نسل کشی سادات و مسلمان شیعه صفحه 192

ص:219

گفتار دوم: کشتار جمعی سادات و شیعیان از معتصم تا متوکل

1. به شهادت رساندن امام جواد علیه السلام و قتل تعدادی از سادات در زمان معتصم

به دلیل اشتراک کنیه امام جواد علیه السلام با کنیه امام محمدباقر علیه السلام، در منابع رجال و حدیث شیعه، از وی با کنیه ابوجعفر ثانی یاد شده است.(1) به نوشته مؤلف کتاب القاب الرسول وعترته،(2) امام جواد علیه السلام در میان مردم به اعجوبه اهل البیت، نادره الدهر، بدیع الزمان، عیسی ثانی و ذو الکرامات نیز شهرت داشته است. وی در عبادت و طاعت شهرتی تمام داشت. بیشتر روزها روزه می گرفت و شب ها به عبادت و راز و نیاز(3) می پرداخت و جود و بخشش او زبانزد همه بود. بدین روی از القاب مشهورش جوادالائمه است. هرکس نیازی به او می آورد، حاجت روا بازمی گشت.(4) عمر شریف آن حضرت، هنگام شهادت 25 سال و اندی بود.(5) از منابع کهن اهل تسنن در کتاب اثبات الوصیه، منسوب به مسعودی(6) ، درباره مسموم شدن امام به دست همسرش، ام فضل، دختر مأمون، گزارش مفصلی آمده است. همچنین وجود قراینی چون جوان بودن امام، احضار وی به بغداد به دستور معتصم و فوت ناگهانی اش در آن شهر، شهادت حضرت را بیشتر محتمل می کند.(7)

منابع به این موضوع اشاره کرده اند که ام فضل بسیار نزد پدرش مأمون از امام شکایت