نسل کشی سادات و مسلمان شیعه صفحه 250

ص:277

1- (1) ر. ک: اعیان الشیعه، سید حسن الامین، ترجمه کمال الموسوی، ج 1، ص 117.
2- (2) اعیان الشیعه، ج 1، ص 139؛ تاریخ عرب، حتی، ص 715.
3- (3) المغرب فی حلی المغرب، ابن سعید مغربی، ج 1، صص 121-123.
4- (4) اعیان الشیعه، ج 4، ص 425؛ ر. ک: فصلنامه تاریخ اسلام، سیدمهدی جوادی، ش 27، پاییز 1385.

همچنین جمال الدین ابوالمکارم مهلبی که در اندلس متولد شد، مدتی در شمال آفریقا به تحصیل پرداخت. وی در منزل شخصی اش، به دست برخی متعصبان، به شهادت رسید.

قتل عام تارودنت

تاریخ ابن خلدون، اولین منبعی است که به قتل عام تارودنت اشاره کرده است. وی در این باره می نویسد:

یوسف بن تاشفین (453-500 ه. ق) در عبور از اندلس، ابتدا سبته و طنجه را که تحت نفوذ حامیان بنوحمود بود، تصرف کرد و در تارودنت (مرکز سوس) شیعیان را قتل عام کرد.(1)

مرابطان به خاطر اقدامات عقل ستیزانه و شیعه ستیزانه، مدت زیادی دوام نیاوردند و نهایتاً به دست موحدان، به رهبری محمد بن تومرت، از میان رفتند. ابن تومرت، خود را علوی و اصحاب خود را موحدین نامیده بود تا به کنایه و تعریض قبایل لمتونه را که از تأویل عدول کرده بودند و به تجسیم گرایش یافته بودند، نکوهش کند.(2)