نسل کشی سادات و مسلمان شیعه صفحه 291

ص:318

1- (1) این درنده خویی مغولان که با تشویق عالمان سوء اهل تسنن همراه بود، تمدن اسلامی را ویران ساخت و دیگر نتوانست جهان اسلام عظمت سابق خود را باز یابد؛ ر. ک: مروری بر مطالعات پیرامون نقش خواجه نصیر در سقوط بغداد، رسول جعفریان، نشانی مقاله با ارجاعات در فضای مجازی: http://www.ic .ir/index.php?option = com_k2view = itemid = 2614
2- (2) ر. ک: مقدمه: نورالله کسائی، مروری بر جغرافیای تاریخی آوه: مهد تشیع در ایران، محسن الویری. آوه در گذر تاریخ، عباس حضرتی قم: انتشارات دانشگاه قم، 1379.
3- (3) ابن طاووس زمان فتح بغداد به دست مغولان، در بغداد بود و آن را شبی ترسناک معرفی می کند. کتابخانه ابن طاووس، اتان کلبرگ، ترجمه علی قرایی و رسول جعفریان، ص 29.

شرف الدین محمد بن موسی بن جعفر بن طاووس نیز به شهادت رسیدند.(1) برای مغول خونخوار و وحشی، فتح بغداد و نابودی تمام مردم شهر، اعم از شیعه و سنی، هدفی بود که از قراقوم، مرکز مغولستان، برای آن تصمیم گیری شده بود. ولی متأسفانه بعدها برخی نظیر ابن تیمیه و مورخان همفکر او، گناه جنایات مغولان را بر عهده همسایگان شیعه خود انداختند تا بهانه دیگری برای خصومت سنی و شیعه به دست دهند. اگرچه بی پایه بودن این ادعای آنها آشکار است، ولی در این مجال به برخی از دلایل رد این ادعا اشاره می کنیم.

4. سوء استفاده سلفیان از حمله مغول به بغداد برای توجیه قتل شیعه در دوره معاصر!

با حمله هولاکوخان به بغداد، اهل تسنن دستگاه خلافت خود را از دست دادند و از بابت سقوط این شهر، به عنوان سمبل قدرت سیاسی خویش، ناراحت بودند و دنبال مقصر می گشتند. ازاین رو در دید عالمان متعصب تسنن، نزدیک ترین و راحت ترین مورد برای انگشت اتهام، رقبای شیعه آنان بودند. بنابراین آنها فتح بغداد را به گردن شیعه انداختند تا عوام تسنن را به آزار و قتل و غارت همسایگان شیعه خود تحریض کنند! دکتر شیبی، مورخ اهل سنت، می نویسد:

داستان فتح بغداد، گرچه نتیجه ایلغار عمومی مغول و برانداختن همه حکومت ها از ترکستان تا عراق بود، لیکن به دلیل عناد دیرین سنی و شیعه، گناهش به گردن شیعه افتاد.(2)

برخی مورخان متعصب اهل تسنن، به دلیل شیعه بودن ابن العلقمی، وزیر مستعصم عباسی، وی را به مکاتبه با هولاکوخان مغول متهم کردند(3) و علت آن را انتقام ابن