نسل کشی سادات و مسلمان شیعه صفحه 298

ص:325

1- (1) تاریخ العراق بین احتلالین، عباس عزاوی، ج 1، ص 438؛ ر. ک: تشیع و تصوف تا آغاز سده دوازدهم هجری، الکامل، مصطفی الشیبی، ترجمه علیرضا ذکاوتی قراگوزلو، ص 77.
2- (2) عمده الطالب فی انساب آل ابی طالب، لکنهو، ص 334؛ ر. ک: شهر آوه - آوه در عصر رنسانس اسلامی، حسین محمدیاری، نشانی در فضای مجازی: www. eh86.bloک com/post/74
3- (3) تاریخ اولجایتو، ابوالقاسم عبدالله بن محمد کاشانی، ص 133؛ ر. ک: سادات در دوره مغول، جواد عباسی، نشانی منبع در فضای مجازی: http://libr y.teby .net/

قطعه کرده و گوشت او را خوردند و موی سر و ریش را بر کنده، دسته دسته کرده، هر دسته را به یک دینار فروختند؛ زیرا او را سبب عزت شیعه و ذلت خود می دانستند.(1) همچنین مورخان از نقش مؤثر علمای درباری سنی خراسان در تحریض توغای تیمورخان، ایلخان مغول، برای قتل شیخ خلیفه مازندرانی اشاره می کنند که شهادت وی زمینه های قیام شیعی سربداران خراسان را به وجود آورد. شیخ خلیفه، مردی زاهد و عابد بود که نزد شیخ بالو زاهد آملی(2) و شیخ رکن الدین علاءالدوله سمنانی و خواجه غیاث الدین هبه الله حموی استفاده کرد و سپس در سبزوار که در آن ایام مأمن شیعیان اثنا عشری بود، اقامت گزید. سکنا گزیدن شیخ خلیفه در مسجد جامع سبزوار و تعالیم او باعث گردآمدن مریدان زیادی در اطراف او شد و صاحبان قدرت را به وحشت انداخت. بالاخره علمای درباری سنی فتوایی صادر کردند با این مضمون: «شخصی در مسجد ساکن است و حدیث دنیا می گوید و چون منعش می کنند، منزجر نمی شود و اصرار می نماید. این چنین کس واجب القتل است یا نه ؟!» اکثر فقهای رسمی زمان، فتوا دادند که «باشد». بامدادی از بامدادان سال 736 ه. ق که مریدان شیخ به مسجد آمدند، وی را به ستون مسجد حلق آویخته دیدند. دلیل اصلی قتل شیخ این بود که شیخ خلیفه، شیعیان را علیه ظلم و ستم حکام می شوراند و آنها را برای برپایی عدل و عدالت تشویق و ترغیب می کرد. پس از مرگ شیخ خلیفه، یکی از شاگردانش به نام شیخ حسن جوری، از مبارزه علیه مغولان دست بر نداشت و نهایتاً توانست حکومت سربداران را تأسیس کند و تا حمله تیمور به ایران، آن منطقه را با تعالیم شیعی اداره کند.(3)

2. قتل و غارت شیعه نیشابور به دست غیاث الدین آل کرت

خواند میر، مؤلف تاریخ «حبیب السیر» در این باره می نویسد: