کتابخانه بالقرآن

نسل کشی سادات و مسلمان شیعه صفحه 464

صفحه 464

ص:491

1- (1) حضور جریان وهابیت در استان خوزستان، در مقایسه با سایر مناطق مرزی کشور، از رابطه معنادار و متفاوتی برخوردار بود که اذعان آن بسی جای تأمل دارد. به گفته رهبر فرزانه انقلاب: «خوزستان دروازه ورود تشیع به ایران است». البته شواهد نشان داده که افراد تجزیه طلب، اساساً اسلام را، اعم از شیعه و سنی باور ندارند؛ از جمله در گروهک تضامن الدیمقراطی الاهواز، به جایی می رسد که برخی اعضای گروه، برای اینکه پناهندگی شان در انگلیس به سرانجام برسد، علناً از تغییر دین خود به مسیحیت می گویند؛ ر. ک: «همه حقایق درباره حزب تروریستی تضامن الدیمقراطی الاهواز در انگلیس»، نشانی در فضای مجازی: http://wwwک snews.com/print le.php?nn = 13911017000092.

که از طریق این شبکه ها، گروهک تروریستی «حزب النهضه العربی الاحواز» مسئولیت بمب گذاری های خوزستان را در سال 1384 ه. ش که به شهادت و مجروحیت بیش از 350 نفر منجر شد، به عهده گرفت. این گروه تروریستی و گروه های نظیر آن، ارتباط تنگاتنگی با سلفی های تکفیری منطقه دارند و رشد آنها از سرمایه گذاری گسترده دستگاه امنیتی سعودی در راستای گسترش فرقه وهابیت حکایت می کند(1). در جریان دستگیری عوامل بمب گذاری های پیاپی سال 1384 ه. ش در اهواز، روشن شد که از مجموع 46 نفر دستگیر شده، 44 نفر دارای عقاید وهابیت هستند. براساس اطلاعات موثق، این عده از سوی اسرائیل، آمریکا و انگلیس حمایت می شدند و از عوامل وهابیت در ایران بودند.(2)

ب) مناطق کردنشین

در مناطق کردنشین شمال غربی ایران بنیان های فکری سلفی گری به صورت های هر چند ضعیف وجود داشته و فعالیت های زیرزمینی این گروه ها برای اهالی این مناطق انکارناپذیر است. تلاش برای نفی گفتمان های مشروعیت ساز نظام حاکم، مانند ولایت فقیه، تأکید بر شکاف های مذهبی، نفی ملی گرایی و سعی در ایجاد تفرقه، مهم ترین جنبه های عملی گروه های سلفی در کردستان ایران است. این گروه ها می کوشند با شکل بخشیدن به ایده های خشک مذهبی، دگم اندیشی فکری، نفی عقل گرایی و انکار وجود سازه های مدرن در مناطق کردنشین ایران، زمینه را برای ساختارشکنی و قدرت طلبی