کتابخانه بالقرآن

نسل کشی سادات و مسلمان شیعه صفحه 68

صفحه 68

ص:95

1- (1) «عن عائشه قالت لما قبض رسول الله ارتدت العرب قاطبه»، البدایه والنهایه، ابن کثیر، ج 6، ص 33؛ تاریخ مدینه دمشق، ابن عساکر، ج 30، ص 314؛ نیل الاوطار، شوکانی، ج 1، ص 36؛ المستدرک علی الصحیحین، حاکم نیشابوری، ج 3، ص 260.
2- (2) حضرت زهرا علیها السلام به این واقعیت اشاره کرده، فرمود: «... به خدا قسم اگر دست خود را از زمامی که رسول خدا صلی الله علیه و آله به علی علیه السلام داده بود، برمی داشتند، آن را با دست خود می گرفت و ایشان را به راهی آرام می برد که مرکبش آزار نبیند و سوارش اذیت نشود؛... و برای ایشان بر. کاتی از آسمان و زمین گشوده می شد»: بلاغات النساء، ابن طیفور، ج 1، ص 70. همچنین روایاتی در کتب اهل تسنن نقل شده که سخن حضرت زهرا علیها السلام را تأیید می کند و حضرت علی علیه السلام را موجب اتحاد جامعه اسلامی می داند؛ ر. ک: المستدرک، ج 3، ص 122؛ تاریخ مدینه دمشق، ج 42، ص 387؛ کنز العمال، ج 11، ص 615، ح 32983؛ شواهد التنزیل، ج 1، ص 383؛ المناقب، خوارزمی، ص 329؛ ینابیع الموده، ج 2، ص 86.

خلیفه اول قبل از پرداختن به بحران ردّه به سرکوبی مخالفان حاکمیت خود در مدینه پرداخت.(1) قبلاً اشاره شد که برنامه ریزی برای حذف مخالفان، بدون محاکمه، از نوع «کشتار جمعی برنامه ریزی شده» است که متأسفانه در سال های اولیه بعد از رحلت نبی اکرم صلی الله علیه و آله اتفاق افتاد. حمله به خانه حضرت زهرا علیها السلام که منجر به شهادت ایشان شد،(2) ترور ناموفق حضرت علی علیه السلام و قتل برخی از صحابه، نمونه های بارزی از این اقدامات بود.(3) از طرف دیگر، جریان ردّه دو فرصت بی نظیر برای خلیفه اول ایجاد کرد که عبارت بود از:

الف) بزرگ بنی هاشم، حضرت علی علیه السلام که از بیعت با او خوداری کرده بود، برای حفظ اساس اسلام، راه سکوت در پیش گرفت و طبعاً بنی هاشم و صحابه بزرگ پیامبر صلی الله علیه و آله نظیر سلمان، مقداد و ابوذر نیز از ایشان تبعیت کردند.(4)

ب) خلیفه اول موفق شد با استفاده از جریان ردّه، به قبایل هوادار خلافت حضرت علی علیه السلام نیز برچسب ارتداد بزند. این در حالی بود که آنها مرتد نشده بودند و تنها به