نسل کشی سادات و مسلمان شیعه صفحه 758

ص:785

الف) برجسته سازی مرز بین اهل سنت با افراطیون تکفیری

در خصوص جنگ نرم وهابیت علیه تشیع، اولین راهکار مقابله، معرفی چهره حقیقی جریان سلفی و وهابیت است. مسلک وهابیت را خیلی از علمای اهل سنت رد کرده اند. کسی مثل شمس الدین ذهبی پیروان ابن تیمیه را در معرض کفر و زندیق بودن می داند. سبکی شافعی می گوید: «اولین کسی که خرق اجماع کرد، ابن تیمیه بود». ابن حجر هیثمی می گوید: «ابن تیمیه بنده ای است که خدا او را خوار و ذلیل و گمراه و کر و کور کرده است. علمای دین از همه مذاهب بر باطل بودن حرف او صحه گذاشته اند».

باید این طور سخنان علمای اهل تسنن را در مقابل جریان تکفیر مطرح نمود. جالب اینجاست در دوره معاصر نیز اولین کسی که در مقابل محمد بن عبدالوهاب ایستاد، برادرش بود که از عالمان حنبلی نجد بود. همچنین عبداللطیف بصری می گوید: «آیا می دانی که علمای مکه حکم به الحاد عبدالوهاب دادند؟!» یا ذهبی می گوید: «مستمسک عبدالوهاب در مشرک دانستن غیر وهابی ها، همان آیاتی است که قرآن در وصف مشرکین آورده است و ابن عبدالوهاب آن را در مورد مؤمنین و مسلمانان دیگر استفاده کرده است». ابن عابدین، از علمای اهل سنت، می گوید: «وهابیون، خوارج زمان ما هستند». سیدهاشم الرفاعی نیز عمل آنها را مثل عمل خوارج می داند. سعید رمضان البوطی می گوید: «سلفیه یک مذهبی است زودگذر» و اصلاً وهابیت را به عنوان یک مذهب اسلامی قبول ندارد.(1)

ب) تبیین شباهت های ظاهری، اعتقادی و عملی جریان های تکفیری و خوارج

از عبدالله بن عمر به نقل از صحیح بخاری آمده است: «خوارج و ملحدین آیاتی از قرآن را که در وصف کافران آمده است، علیه دیگر مؤمنان استفاده می کردند». این