نسل کشی سادات و مسلمان شیعه صفحه 86

ص:113

1- (1) مورخان در این باره نوشته اند: «فیقتلوا کل من وجدوه من شیعه علی بن ابی طالب علیه السلام واصحابه ولا یکفوا ایدیهم عن النساء والصبیان»؛ الغارات، ص 467.
2- (2) با بررسی و تجزیه و تحلیل سخنان و بیانات امیرمؤمنان علیه السلام در نامه 36 و مراجعه به منابع متقدم، می توان دریافت که نامه 36 در جواب نامه برادر علی علیه السلام، عقیل نوشته شده و درباره غارتگری سردار معاویه، ضحاک ابن قیس فهری، به قلمرو حکومتی امام در سال 38 هجری است؛ ر. ک: نقد و بررسی مباحث تاریخی نامه 36 در ترجمه ها و شرح های نهج البلاغه، محمدعلی چلونگر، علی اکبر عباسی، نک: پایگاه اطلاع رسانی دکتر چلونگر.
3- (3) ر. ک: أنساب الأشراف، ج 2، ص 437 و ج 3، ص 196.
4- (4) همان، ج 3، ص 198.

ب) فجایع سفیان غامدی

معاویه در سال 39 ه. ق سفیان بن غامدی را در رأس سپاهی شش هزار نفری به جانب عراق فرستاد تا نواحی هیت (در ساحل فرات از نواحی بغداد)، انبار و مدائن را غارت و تخریب(1) و شیعیان علی علیه السلام را به فجیع ترین شکل قتل عام کند.(2) سفیان انبار را غارت کرد و اشْرَس بن حَسان بَکری، حاکم شهر و کلیه یارانش را در آنجا کشت.(3) هنگامی که خبر فجایع آنها به حضرت علی علیه السلام رسید، در کوفه خطبه خواند و مردم را برای دفع او و حفظ حریم مسلمانان فراخواند. اما آنها سستی کردند؛ به همین دلیل فرمود:

همین که یک دسته باز شکاری از بازهای شام بر سرتان فرود می آیند، هر یک از شما درِ خانه را به روی خود بسته، مانند سوسمار در سوراخش و کفتار در لانه اش به خانه ها پناهنده می شوید. به خدا ذلیل کسی است که شما یاری اش کنید و هرکس شما را به طرف دشمن اندازد، با پیکان زه زده تیر انداخته است.(4)

همچنین فرمود:

اکنون سربازان این مرد، غامدی، به انبار درآمده، حسان بن حسان بکری را کشته اند و مرزبانان را از جایگاه خود رانده اند. شنیده ام مهاجمان به خانه های مسلمانان و کسانی که