نسل کشی سادات و مسلمان شیعه صفحه 92

ص:119

1- (1) الصواعق المحرقه، ص 81. همچنین معاویه برای امام حسن علیه السلام نوشت: «پس از من، تو خلیفه خواهی بود و تو برای خلیفه شدن بهتر از همه مردم هستی. معاویه تعهد کرد که کسی را برای بعد از خود به عنوان جانشین منصوب نکند»؛ شرح نهج البلاغه، ابن ابی الحدید، ج 4، ص 13 (چاپ قدیم) و ج 16، ص 37 (چاپ جدید).
2- (2) البدایه والنهایه، ج 8، ص 131؛ شرح نهج البلاغه، ابن ابی الحدید، ج 4، ص 6 (چاپ قدیم) و ج 16، صص 14 و 15 (چاپ جدید).
3- (3) شرح نهج البلاغه، ابن الحدید، ج 11، ص 46.
4- (4) همان، ج 11، ص 45؛ الغدیر، ج 11، ص 29.

الفرقه والقهر والغلبه» بود: سالی که امام به سلطنت و نظام کسرایی تبدیل شد و خلافت پیامبر صلی الله علیه و آله غصب شد و قیصری گردید.(1)

الف) کشتار برنامه ریزی شده صحابه و تابعین شیعه

معاویه گروهی از صحابه پیامبر صلی الله علیه و آله و تابعین را به قتل رساند و این نشان می دهد که معاویه کشتار برنامه ریزی شده ای را علیه این گروه طرح ریزی کرده بود.(2) بعدها فرزندش یزید و خاندان اموی نیز در کربلا، مدینه و... این کشتارها را ادامه دادند. مهم ترین نصی که به این کشتار جمعی برنامه ریزی شده اشاره کرده، روایت مفصل امام باقر علیه السلام است که بسیاری از منابع، نظیر شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، به آن اشاره کرده اند. آن بخش از حدیث که مربوط به دهه چهل تا پنجاه هجری قمری است و در شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید آمده، به این شرح است:

ابوجعفر محمد بن علی باقر علیه السلام به یکی از یاران خویش فرمود: «ای فلانی! ما از ظلم قریش نسبت به خودمان و دشمنی ایشان با ما چه ها کشیدیم! و شیعیان ما و دوست داران ما بین مردم نیز چه ها کشیده اند!... شیعیان ما را در هر شهری کشتند؛ و دست ها و پاها را به خاطر اتهام [شیعه بودن] قطع کردند و هرکس که مشهور به دوست داشتن ما و ارتباط با ما بود، زندانی می شد یا مال او به غارت می رفت یا خانه اش ویران می گشت.(3)

به نوشته مورخان، بنابه دستور معاویه، شهادت دو نفر در اینکه فردی با علی علیه السلام ارتباط دارد، کافی بود که خونش هدر و اموالش مباح شود. ابن ابی الحدید بعد از ذکر این موضوع جمله ای دارد که بسیار دردآور است؛ وی می نویسد:

حتی إن الرجل لیقال له زندیق أو کافر أحب إلیه من أن یقال شیعه علی.(4)