حقیقت گمشده صفحه 26

سند حدیث نزد ابن ماجه : ابن ماجه با سه سند حدیث را نقل کرده است : در س_ن_د اول ع_ب_داللّه بن علاء وجود دارد که ذهبی درباره او می

گوید:ابن حزم گفت : یحیی ودی_گ_ران او را ت_ض_ع_ی_ف کرده اند ((32)) , واو خبررا از یحیی روایت کرده که ابن قطان وی را مجهول می داند ((33)) .

در س_ن_د دوم اس_م_اع_ی_ل ب_ن ب_ش_یر بن منصور می باشد که طبق قول تهذیب التهذیب قدری بوده است ((34)) .

اما در سند سوم از روایت ابن ماجه : عبدالملک بن صباح خبر را از ثور (ناصبی ) روایت کرده که میزان الاعتدال درباره او می گوید: او متهم به دزدی در حدیث است ((35)) .

اض_اف_ه بر آنچه گفته شد, حدیث خبر واحد است که تمام روایات آن به یک صحابی بر می گردد وآن عرباض بن ساریه است , وخبرواحد در مقام احتجاج قابل قبول نیست به خصوص آنکه عرباض از پیروان معاویه واز ماموران او بوده است .

واقعیت تاریخی وحدیث (وسنتی ): واق_ع_یت تاریخی نیز این حدیث را تکذیب می کند .

تاریخ نقل کرده است که سنت شریف پیامبر در زم_ان آن ح_ض_رت ن_وش_ته نشده است , بلکه احادیثی از طرق اهل سنت وجود دارد مبنی براینکه پیامبر(ص )

پرده برداشته شد2

از نوشتن احادیث نهی کرده است , مانند این حدیث : لا تکتبوا عنی , ومن کتب عنی غیر القرآن فلیمحه , (از سخنان من چیزی ننویسید, وهر که غیر از قرآن سخنی از من نوشته است آن را پاک کند), این حدیث به نقل سنن دارمی ((36)) ومسند احمد است .

همچنین در روایت آمده است که از پیامبر(ص ) اجازه خواستند که احادیث ایشان را بنویسند, ای_ش_ان اجازه نفرمودند ((37)) , وعلاوه براینها روایتهای دیگری هست که دلالت بر عدم نوشتن ح_دیث ازرسول اللّه (ص )