در پرتو شریعت: پاسخ به شبهات وهابیت صفحه 55

مطلب دوم: استحباب سفر برای زیارت قبر پیامبران و اولیا

1. استحباب سفر به قصد زیارت قبر پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله

در استحباب سفر به قصد زیارت پیامبر مکرّم اسلام دلیلهای گوناگونی وجود دارد:

دلیل اوّل: قرآن کریم

خداوند متعال در قرآن کریم می فرماید:

«وَلَو أنَّهُمْ اذْ ظَلَمُوا أنْفُسَهُم جاؤکَ فَاسْتَغْفَرُوا اللَّه وَاسْتَغْفَر لَهُمُ الرَّسولُ لَوَجَدوا اللَّه تَوّاباً رَحیماً» (1)«و اگر آنان هنگامی که به خود ستم کردند به نزد تو می آمدند و از خدا آمرزش می خواستند و پیامبر برای آنان آمرزش می خواست، خداوند را توبه پذیر و مهربان می یافتند.»

این آیه دلالت بر ترغیب مردم به آمدن نزد رسول اللَّه صلی الله علیه و آله و استغفار نزد آن حضرت و استغفار رسول خدا صلی الله علیه و آله برای آنان دارد. و در این جهت تفاوتی میان زمانی که پیامبر صلی الله علیه و آله در میان مردم بود و زمانی که در ظاهر از دنیا رفته، وجود ندارد. زیرا در حدیث است که «الأنبیاء أحیاءٌ فی قبورهم (2) ؛ پیامبران در قبرها [یشان] زنده هستند.»

علاوه بر آن در جمله «إذ ظلموا» فعل در سیاق شرط واقع شده است و به اعتراف علمای علم اصول، یکی از صیغه های عموم عبارت است از صیغه ای که در سیاق شرط واقع شود، (3) بنابر این آیه شریفه عامّ است و شامل حالت زنده بودن پامبر صلی الله علیه و آله و

1- النساء/ 64.
2- مجمع الزوائد، ج 8، ص 211؛ مسند أبی یعلی، ج 6، ص 147؛ الجامع الصغیر، ج 1، ص 477؛ تاریخ مدینه دمشق، ج 13، ص 326.
3- الإبهاج، ج 2، ص 106؛ الاعتصام، ج 1، ص 467؛ البرهان فی اصول الفقه، ج 1، ص 232؛ التمهید الأسنوی، ج 1، ص 324.