فقهای نامدار شیعه صفحه 276

پی نوشت

1- مطالبی که در مورد این مرد بزرگ فقه و فقاهت گذشت ، اجمالی بود از آنچه که تفصیل آن را می توان درکتابهای : اعیان الشیعه ، ج 42 ، ص 257- معارف رجال ، ج 2 ، ص 154- احسن الودیعه ، ج 1 ، ص 171- علاء ساجدین ، ص 122- مصفی المقال ، ص 193- ریحانه الادب ، ج 3 ، ص 206- الاعلام ، ج 5 ، ص 332- معجم المؤلفین ، ج 8 ، ص 52- الذریعه- و پیشگفتار سید احمد حسینی اشکوری بر کتب نخبه الازهار فی احکام الخیار ، ص 13 تالیف آیه الله شیخ محمد حسین سبحانی(ره)والد استاد سبحانی ، مطالعه نمود .

40- آیه الله علامه نائینی (متولد1276-متوفی 1355 ه . ق)

گفتار استاد

«حاج میرزا حسین نائینی از اکابر فقهاء و اصولیین قرن چهاردهم هجری است .

نزد میرزای شیرازی سابق الذکر و سید محمد فشارکی اصفهانی تحصیل کرده است و خود مدرسی عالی مقام شد . شهرت بیشتر او در علم اصول است . به معارضه علمی با مرحوم آخوند خراسانی برخاست و از خود نظرات جدید درعلم اصول آورد . بسیاری از فقهاء زمان ، شاگرد اویند . او کتابی نفیس به فارسی دارد به نام تنزیه المله و تنبیه الامه یا حکومت در اسلام که در دفاع ازمشروطیت و مبانی اسلامی آن نوشته است . او در سال 1355 هجری قمری در نجف وفات کرد . » (1)

آیه الله علامه حاج میرزا محمد حسین نائینی ، یکی از بزرگترین و نامورترین مراجع عصر خویش و یکی از رجال تحقیق و تدقیق در اصول و فقه می باشد ، به حدی که او را«مجدد علم اصول و نوآور آن نامیده اند و با صراحت می توان گفت که اغلب مراجع فعلی ، و فضلای

کشور ، نوعی از افاضات علمی و رشحات فکری این مردفضیلت و دانش ، مستقیم یا غیر مستقیم تلمذ و بهره برداری نموده اند و به شاگردی اش افتخار و تظاهر می ورزند .

ولادت

او در17 ذیقعده سال 1276 ه . ق در نائین ، در یک خانواده روحانی چشم به جهان گشود و نشو و نمای خود را تحت تربیت پدرش حاج میرزا عبد الرحیم از فامیل بزرگ منوچهری ، آغاز کرد و تحصیلات ابتدایی را در زادگاه خود ، نائین اصفهان به انجام رساند و در پی گیری سطوح عالیه و خارج ، به حوزه نجف رهسپار گردید و درردیف شاگردان نامدار آیه الله حاج میرزا محمد حسن شیرازی بزرگ و مرحوم آیه الله سید محمد اصفهانی قرار گرفت و در درس آیه الله آخوند ملا محمد کاظم خراسانی به عنوان ادب و احترام حضور به هم رساند ، نه از باب تعلم و تلمذ .