فقهای نامدار شیعه صفحه 294

5-مرحوم آیه الله العظمی میرزا محمد

تقی آملی

6-مرحوم آیه الله معز الدوله

7-مرحوم آیه الله شیخ محمد حسین خیابانی(والد استاد آیه الله جعفر سبحانی)

8-مرحوم آیه الله شیخ محمد تقی بروجردی(جد مادری استاد آیه الله آصفی)

هم چنین از همدوره ها و هم بحثهای او می توان از آیه الله سید حسن مدرس ، آیه الله سید محمود مرعشی ، آیه الله سید عبد الله ثقه الاسلام اصفهانی ، سید علی کازرونی ، شیخ زین العابدین تبریزی ، و سید علی داماد نام برد .

وفات

وفات او در روز دوشنبه نهم ذی الحجه 1365 ه . ق ، مطابق با سیزدهم آبان 1325 ه . ش ، اعت شش بعد از ظهر در کاظمین رخ داد . رحلت این عالم ربانی چنان شور و غوغایی در مردم عراق ، ایران ، پاکستان و هندوستان و تمام بلاد شیعه نشین ایجادکرد که تا آن روز بی سابقه بود . مجالس پرشکوه و پرجمعیت ترحیم او در تهران وشهرستانها رعب و وحشتی عظیم در دل دشمنان اسلام افکند ، و در اثر همین امر توطئه تجزیه آذربایجان توسط حزب منفور توده خنثی شد . در وفات آن روحانی جلیل القدرگفته شده که ممات او همانند حیاتش نور و رحمت و خیر و برکت بود . منقول است از«آیه الله العظمی مرعشی نجفی(ره)»که وقتی جنازه مطهر آیه الله اصفهانی در صحن مطهر علوی بود ، «آیه الله شیخ محمد حسین کاشف الغطاء»خطاب به جنازه ، این جمله جاودانی را انشاء فرمود :

«هنیا لک یا ابا الحسن ، عشت سعیدا و مت حمیدا قد انسیت الماضین و اتعبت الباقین کانک قد ولدت مرتین

(گوارا باد بر تو نزول بر معبود خویش . زندگی سعادتمندانه و مرگ و رحلت پسندیده ای داشتی . زندگی تو