فقهای نامدار شیعه صفحه 306

معظم له ایشان رامعرفی می فرمودند .

آیه الله فیض پس از تکمیل معلومات و فوز به مقام عالی اجتهاد ، درسال 1333 ه . ق به قم مراجعت فرموده و ازمسئولین و بزرگان آن بلده طیبه به شمار آمدند . ایشان جهت ترتیب طلاب علوم دینی کمر همت بست ومدرسه فیضیه را که بسیاری از حجرات آن انبار علاف ، بقال و کسبه شده بود ، از یدغاصبین و متصرفین انتزاع ، و مسکن طلاب

علوم دینی نمود و خود در آن مدرسه به تدریس اشتغال ورزید و برای توسعه اداره علمیه آن ، خود را نیازمند معاونت و کمک دید ، تا بالاخره در سال 1340 ه . ق از آیه الله العظمی حاج شیخ عبد الکریم حائری یزدی(ره)که تا آن وقت در شهر اراک متوقف بودند ، درخواست مهاجرت فرمود ، وایشان نیز با تمهیدات فراوان وارد قم شد و برای مزید تجلیل ایشان ، مسجد بالاسر را که محل نماز ایشان بود ، به آیه الله حائری واگذار ، و خود هم چند ایامی به ایشان اقتداءورزیدند ، و روز به روز در تقویت و رونق بخشیدن به حوزه علمیه قم کوشید ، به حدی که آن را تاحد همسویی و رقابت با حوزه علمیه نجف رساندند ، و از سال 1355 ه . ق که آیه الله حائری رحلت نمود ، با عزمی راسخ و با اعانت سایر اعاظم دانشمندان قم ، حوزه علمیه قم را حفظ نمودند . . . » (1)

اصرار در مهاجرت

گویند این مرد بزرگ به آیه الله حائری که جهت زیارت قبر شریف حضرت معصومه(ع)آمده بود ، و تصمیمی بر اقامت نداشتند ، عرض کردند : مگر این قمی هانباشند که وقتی دعبل خزاعی ، جبه اعطایی امام رضا(ع)را که به قم آورد ، و به هرقیمت بالایی که گفتند حاضر به فروش نبود ، ولی در خارج شهر عده ای از جوانان ازچنگش درآوردند ؟

مرحوم آیه الله حائری فرمودند بودند : او جبه امام را داشت ، به من چه ارتباطپیدا می کند ؟ ایشان گفته بودند : شما هم علم امام(ع)را دارید .

شاگردان

حوزه پربرکت و پرفیض ایشان فارغ التحصیلات متعددی را تحویل جامعه دادکه به محض ارائه نمونه اسامی ، چند تن از فضلای زیر را ذکر می کنیم :

1-مرحوم آیه الله میرزا مصطفی صادقی(متوفی 1358 ه . ق)

2-آیه الله حاج سید مرتضی فقیه