فقهای نامدار شیعه صفحه 370

10-شرح تبصره علامه حلی در دو جلد

11-حاشیه بر رساله صلاتیه که در سال 1371 به چاپ رسیده است .

و دیگر تالیفات و آثار قلمی که در جای خود مبسوطا بیان شده است .

فعالیتهای سیاسی او

مقدمه

می گویند از آیه الله حکیم پرسیدند : «نظر شما درباره سیاست و دخالت علماء درآن چیست ؟ »او با صراحت تمام فرمود : «اگر معنی سیاست اصلاح امور مردم روی اصول صحیح عقلائی و رفاه حال و آسایش بندگان خدا باشد ، (کما این که ظاهر امر آن است که معنی صحیح سیاست همین باشد)اسلام تمامش همین است و جز سیاست چیز دیگری نیست و علماء غیر از این کار دیگری ندارند . . . و اگر منظور معنی دیگری باشد ، اسلام از آن بیگانه و دور است . »به همین دلیل او در امور جاری سیاسی واجتماعی دخالت داشت که چند مورد از آنها آورده می شود :

1-حضور شجاعانه در جبهه

نخستین بار هنگامی که دولت انگلستان به قصد استعمار عراق لشکر خود را دردهانه فاو»در خلیج فارس پیاده کرد و هواپیماهای آن دولت ، بمب بر سر مردم بی پناه عراق می ریختند ، استاد آن مرحوم ، آیه الله سید محمد سعید حبوبی ، فرمان جهاد و دفاع صادر کرد و خود او شخصا به جبهه ناصریه قدم گذاشت . آیه الله حکیم نیز همراه استادو در التزام او قدم به جبهه جنگ نهاد و شهامت و استقامت عجیبی از خود نشان داد . اومی فرمود : «در تمام مدتی که در جبهه جنگ بودم ، هرگز نترسیدم . »

2-تکفیر حزب شیوعی و اشتراکی

هنگامی که کمونیستها رخنه فوق العاده ای در تمام دستگاههای عراق کرده بودندو با رهبری عبد الکریم قاسم محیطی پر از وحشت و رعب در همه جا ایجاد نموده بودند ، با صدور فتوای معروف الشیوعیه کفر و الحاد»قدرت آنان را درهم شکست ، واز خطری که عراق و مقدسات آن را تهدید می نمود ، جلوگیری به عمل آورد . درمسافرتهای مکرری که به هنگام بروز حوادث ناگوار سیاسی به کاظمین و کربلامی فرمود ، موجی از تظاهرات سراسر عراق را فرا می گرفت و در چند مرتبه باپیروزیهای چشم گیری قرین گردید .