فقهای نامدار شیعه صفحه 401

محمد رضا الموسوی الگلپایگانی . »

تحلیلی جزئی از دو تسلیت مهم

این دو اعلامیه تسلیت از دو سید سند و دو مرجع معتمد و بزرگوار که هر دو در یک مکتب و در یک مدرس و پیش یک مدرس و معلم تعلیم دیده اند ، در حق یک همدوره و همکلاس و هم مکتب و هم محضر سند گویا و نشانه بس مستحکم درعظمت شان و علو مقام آن فقیه ربانی و مجتهد صمدانی می باشد که طوبی له و حسن مآب .

امام بزرگوار در حق ایشان می نویسند : «او با رفتار و اعمال خود و تقوا و سیره خویش پیوسته در نفوس مستعده مؤثر و موجب تربیت بود . »

این سخن نشانگر آن معنی است که خود عمل منهای سخن و نطق ، سازنده است و کار ساز . آن فقیه بزرگوار چندان اهل سخن و بیان و نطق و گفتار نبود ، اما عمل وتقوای بوذری و زهد و پارسایی بحر العلومی ، و قداست و نزاهت مقدس اردبیلی را درعصر مادیات و در مرز تزاحم امیال و شهوات نفسانی ، یعنی قلب بازار تهران را داشت ، به حدی که با سیره عملی خویش مردم را به معنویت اسلام و حقانیت روحانیت وتقوی جلب می نمود ، نه با بیان و گفتار .

اما اعلامیه آیه الله العظمی گلپایگانی ، موج بلندتر و سوز بیشتری دارد . نشان می دهد که جایگاه او در قلب وی مؤثرتر و جانکاهتر بوده است . جایی

که در آغازاعلامیه می نویسد : «شکاف غیر قابل انسداد و شکست غیر قابل جبران به حریم دین ومرز روحانیت اسلام وارد آمده است که هرگز قابل جبران نیست . »و آنگاه از وی به عنوان یادگار سلف و ذخیره گذشتگان و الگوی فضایل مخالف هوی و هوس و مطیع امر مولی و تارک دنیا و منقطع الی الله و جامع بین علم و عمل یاد می کند ، نشانه ها واماراتی که امام(ع)در مرجع تقلید تعیین فرموده اند ، و نکته مهم تر آنجا است که می فرمایند : «ایشان بیش از نیم قرن با این اوصاف و صفات ، بین اقران و امثال مشار الیه بالبنان و مسلم بین اقران و نظایر بوده است . »طبیعی است رخنه ای که با چنین ضایعه ای به ارکان دژ اسلام رخ دهد ، به این زودیها قابل جبران نخواهد بود .

پی نوشت

1- نقباء البشر ، ج 1 ، ص 462 .

54- آیه الله العظمی سید روح الله الموسوی الخمینی (متولد 1320-متوفی 1409 ه . ق)