فقهای نامدار شیعه صفحه 525

صاحب آئینه دانشوران در مقام معرفی اساتید حوزه علمیه قم ، در آن اوان شکل گیری حوزه در سالهای 1340 و 50 چنین می نویسد :

«آقای شیخ محمد علی عراقی ، فرزند حاج میرزا آقا فراهانی است که در سال 1312 ه . ق در سلطان آباد عراق تولد یافته است . معزی الیه در مسقط الراس بوده که حوزه علمیه به قم انتقال یافته بود . ایشان نیز از علمای مهاجر بودند و از خصیصین(اصحاب خاص و ویژه) مؤسس آیه اللهی به شمارند . چه بیشتر تحصیلات ایشان خدمات حضرت معظم له بوده و امروزاز مدرسین ودانشمندان موثق حوزه بشمارند . » (1)

خصوصیات و ویژگیها

چهره نورانیش حکایت از نور ایمان و تقوی ، نگاه نافذش نشانی از بصیرت وتوسم خدایی ، بیان شیرینش بیانگرهدایت و تربیت ، قدخمیده اش نشانی ازتلاش و کوشش در راه خدا ، وجود روحانیش نمایانگر شخصیت معنوی و فضایل وکمالات نفسانی و اخلاقی می باشد . او محضر گرم و باصفا ، سخنان عالمانه وحکمت آمیز داشت . نماز جماعت او در مدرسه فیضیه میعادگاه محتاطان و وارستگان واهل یقین و تقوی بود که به آسانی حاضر نبودند پشت سر هر امام نمازگزاری ، قامت ببندند ، و نماز جمعه او در هر هفته آن ایام تیره و سیاه روزگار طاغوت ، محل اجتماع وگرد آمدن دردمندان و منتظران حکومت عدل الهی بود که به سهولت و آسانی حاضرنبودند پشت سر هر امام جمعه منصوب رژیم قیام ورزند . ما خود این روزهای سیاه وآن خطبه های حکمت آمیز و پر از وعظ و اندرز آن ایام را دیدیم و صفوف منظم ومشحون از انسانهای خداجوی و دردمند را که شبستانهای طرف شمال مسجد امام حسن عسکری(ع)را با وجود خود پر

می ساختند . و عطش انقلاب و حرکت اسلامی خود را با بیانات ایشان تسکین می بخشیدند . شاهد بودیم در جمع آن نمازگزاران جمعه ، شخصیتهای حوزوی و فرهنگی و اهل دل و اهل درد فراوان یافت می شد . این نماز پربرکت و پرصلابت تا اوایل پیروزی انقلاب ادامه داشت ، تا ایامی که دوران کهولت و پیری اجازه نداد و حضور مرتب در جمعه های هفته واقعا سخت بود .

نعمات الهی

مجله پیام انقلاب ، در شماره های 125 و126 در سال 1363 ه . ش ، مصاحبه ای با معظم له انجام داده اند که حاوی نکاتی از زندگی آن فقیه بزرگوار از زبان خودشان می باشد . چه بهتر عنان قلم را معطوف بیانات خود معظم له نمائیم تا ترسیم صحیح تر ودقیق تری از زندگی ایشان داشته باشیم :

«از نعمات بزرگ الهی بر بنده ، یکی وجود مرحوم حاج احمد شیرازی بود که بسیار آدم بصیر و بینائی بود و ایشان یک دفعه می فرمود که خداوند به تو(یعنی بنده)سه نعمت بزرگ عنایت کرده که به احدی نداده است : یکی استادی خداوند به شما داده که به احدی نداده(منظورشان مرحوم حاج شیخ عبد الکریم حائری بوده است)و نیز یک پدری هم به شما داده است که به احدی نداده ، پدر من یک آدم بخصوصی بود . ازعلم و ایمان و ایشان علاقه خاصی به پدرم داشتند . و همچنین از آنجا که ایشان باخانواده بنده محرمیت داشتند و با هم در یک منزل می نشستیم ، می گفتند خداوند عیالی به شما داده که به احدی نداده است . (از فضل و تقوی)همچنانکه مرحوم حاج احمد شیرازی نیز فرمودند ، پدرم یکی از بزرگترین نعمات الهی به بنده بوده است . ایشان دست پرورده مرحوم

آخوند ملا محمد ابراهیم الجدانی بود که از اوتاد عصر بوده است و نیز دست پرورده شیخ اصفهانی بوده که موردعلاقه خاص مرحوم شیخ بوده است . از پدرم شنیدم که می گفت آخوند به من مکررامی فرمود که تو استوانه مسجد ما هستی . یعنی هر وقت که آخوند به مسجد می رفته ، پدرم را در مسجد در حال قیام می دیده است . پدرم این طور بود .

امن هو قانت اناءاللیل ساجدا و قائما یحذر الآخره (2)