فقهای نامدار شیعه صفحه 93

موقعیت ممتاز علمی و اجتماعی او ، بالاتر از آن است که در یک مقال یا نوشتارکوتاه بگنجد ، یا شان و اعتبار علمی و اجتماعی او

در یک فصل بازگو گردد ، و درمحدوده مختصر نگاری گزیری نیست جز آنکه خلاصه ای از گفته ها و نوشته های رجال تحقیق و تخصص را که آشنایی کامل با نحوه فعالیت و اندیشه های فقهی و علمی اودارند بازگو نماییم و سپس به بررسی و تجزیه و تحلیل مطالب آنان در مورد این شخصیت عالیقدر بپردازیم .

ولادت او

این ستاره فروزان آسمان علم و فقاهت در روز29 ماه مبارک رمضان سال 648هجری در شهر حله پا به عرصه وجود نهاد و ماده تاریخ آن لطف رحمت می باشد .

تولد او در یک خانواده علمی و روحانی بوده است .

از اوان کودکی به تحصیل علم و کسب کمال پرداخت . ادبیات عرب و علوم مقدماتی و متداول عصر را در حله نزد پدر دانشمندش و سایر علمای بزرگ آن منطقه ، همچون دایی بزرگوارش محقق حلی و پسر عم مادرش شیخ نجیب الدین یحیی بن سعید و سید احمد بن طاوس و رضی الدین علی بن طاوس و حکیم مشهور ابن میثم بحرانی مؤلف شرح نهج البلاغه آموخت . هنوز سنین عمرش به حد بلوغ نرسیده بودکه از تحصیل علوم مقدماتی فراغت یافت و به مقام عالی اجتهاد نائل آمد و از همان روزها آوازه فضل و نبوغ و هوش سرشار او همه جا طنین افکند و آینده بسیاردرخشانی را به او نوید داد .

عصر زندگی او

علامه در زادگاه خود رشد کرد و همانجا به ادامه تحصیل مشغول گردید و در آن زمان کشور ایران در آتش بیداد اولاد چنگیزخان مغول می سوخت و شهرهای مرکزی ایران ، یکی پس از دیگری سقوط می کرد ، و اهالی آن شهرها با اندک بهانه تا آخرین نفرقتل عام می شدند . چیزی نگذشت که هلاکو نواده چنگیزخان آهنگ فتح عراق کرد و در سال 656 لشکر به بغداد فرستاد و منطقه عراق را دچار وحشت و اضطراب نمود . دراین موقع علامه حلی هشت ساله بود .

اساتید او

او در معقول و منقول ، محضر اساتید بزرگواری را درک کرده است که از اساتیدمعقول او می توان از :