فضائل شیعه صفحه 37

ابان بن تَغْلِب گفت: به امام صادق علیه السلام عرض شد: فدایت شوم معنی این آیه «فَلَا اقْتَحَمَ الْعَقَبَهَ»(38)؛ «به عقبه تکلیف تن در نداد» چیست؟.

فرمود: کسی که خداوند ولایت ما را به او کرامت فرماید،

از عقبه می گذرد و ما آن عقبه هستیم که هرکس از آن بگذرد، نجات می یابد. پس مکثی کرد و سپس فرمود: آیا سخنی به تو بگویم که خیری در آن باشد و از دنیا و هرچه در آن هست، بهتر باشد؟

عرض کرد: بله، فدایت شوم.

فرمود: فرموده خداوند تعالی «فَکُّ رَّقَبَه»(39)، «آزاد کردن بندگان» تمام مردم اسیر آتش اند، غیر از تو و یارانت که خداوند جلّ جلاله گردن های شما را از زنجیرهای آتشین دوزخ به خاطر دوستی ما اهل بیت عصمت، نجات داده است.

حدیث شماره بیستم

20. و بهذا الاسناد عن سلیمان الدیلمی، عن أبی بصیر، عن أبی عبداللَّه علیه السلام قال: قال امیرالمؤمنین علیه السلام: أنا الراعی، راعی الأنام، أ فتری الراعی لا یعرف غنمه؟

قال: فقام الیه جویریه و قال: یا أمیرالمومنین فمن غنمک؟

قال: صفر الوجوه، ذبل الشفاه من ذکر اللَّه.(40)

امیرالمومنین علیه السلام فرمود: