- مقدمه 1
- تاریخ شیعه و گسترش آن 2
- اشاره 2
- رویکرد عقلانی در شیوه گزینش رهبر 3
- شیعه در کلمات رسول خدا 4
- حدیث منزلت 5
- امامت، همزاد نبوت 5
- حدیث غدیر 6
- اقلیت شیعه و اکثریت سنی 8
- شکل گیری تشیع در پرتو این سفارشها 8
- شیعه در عصر رسالت 8
- مقصود از کمال چیست؟ 11
- عقاید شیعه 11
- اشاره 12
- تصرف یوسف برای بینایی پدر 12
- آثار بندگی و کمال نفسانی 12
- قرآن و کرامات اولیا 12
- قدرت نمایی یاران سلیمان 13
- باز هم قدرت نمایی سلیمان 15
- تصرفهای حضرت مسیح 16
- ولایت تکوینی و مسأله غلو 18
- انجام فرایض 19
- توسل به اولیای الهی 19
- اشاره 19
- توسل به اسما و صفات خدا 20
- توسل به قرآن کریم 21
- توسل به دعای برادر مؤمن 21
- توسل به دعای پیامبر در زمان حیات 22
- توسل به دعای پیامبر پس از رحلت 23
- اشاره 25
- آیا درخواست دعا از میت، پرستش او نیست؟ 25
- پرسشهایی درباره توسل 25
- آیا میان ما و کسانی که از دنیا رفتهاند، مانعی وجود دارد؟ 26
- آیا درخواست دعا از میت بی فایده نیست؟ 26
- درخواست شفاعت از اولیای الهی 27
- اشاره 27
- حقیقت درخواست شفاعت چیست؟ 28
- حدیث انس بن مالک 28
- حدیث علی 29
- حدیث ابوبکر 29
- حدیث نوجوان 29
- حدیث سواد بن قارب 29
- آیا سوگند دادن خدا به مقام اولیا شرک نیست؟ 30
- نذر برای غیر خدا 32
- بزرگداشت موالید و وفیات اولیای خدا 34
- مهر ورزی و تکریم به پیامبر یکی از اصول اسلام است 35
- اشاره 35
- زیارت قبور پاکان 38
- اشاره 38
- حضور در حرم پیامبر 39
- اشاره 40
- زنان و زیارت قبور و پاسخ به دو پرسش 40
- پاسخ به دو پرسش 43
- اشاره 45
- ساخت بنا بر روی قبور 45
- حفظ آثار، حفظ اصالتها است 46
- سیره سلف صالح در حفظ قبور پیامبران 46
- ترفیع خانههای پیامبران 47
- صیانت قبور، نشانه مهر و محبت است 49
- حدیثی از امام صادق در تعمیر قبور اولیا 50
- نماز گزاردن نزد قبور اولیا 51
- سوگواری برای شهیدان 53
- منزلت قرآن نزد شیعه 55
- مصحف فاطمه 58
- اشاره 58
- فاطمه محدثه است 61
- محدث در اسلام 61
- مصحف علی 62
- اندیشه اهتمام به دعا بیش از قرآن 63
- امامت نزد شیعه 64
- اشاره 65
- آیه ولایت 65
- آیه اکمال 67
- آیه اولوا الامر 67
- نام امامان در قرآن 68
- معرفی به نام 68
- اشاره 68
- معرفی با صفت 69
- معرفی با عدد 69
- معرفی به نام، برطرف کننده اختلاف نیست 70
- زمان اعتقاد به امامت دوازده تن 72
- وصایت امام علی 73
- اشاره 73
- عبدالله بن ابی سفیان 74
- وصایت بودن امام در شعر شعرای عصر رسالت 74
- عبدالرحمن جعیل 75
- ابن التیهان از حاضران در جنگ بدر 75
- مقصود از اولی الامر کیست؟ 76
- افسانه خان الأمین 79
- عصمت امامان 80
- ائمه و آگاهی از غیب 82
- اشاره 82
- آیات گروه نخست 83
- مواردی که پیامبران از غیب خبر دادهاند 84
- یعقوب و یوسف و خبرهای غیبی 85
- حضرت نوح و آگاهی از غیب 85
- خبرهای غیبی حضرت مسیح 87
- خبرهای غیبی پیامبر اعظم 88
- خبرهای غیبی امیرمؤمنان 88
- معاویه بر سرزمین عراق مسلط میگردد 89
- شهر بصره غرق میشود 89
- اهل بیت 90
- ده نفر از خوارج جان به سلامت نمیبرند و از یارانم ده نفر کشته نمیشود 90
- اشاره 90
- تبیین مفهوم اهل بیت 91
- مقصود از اهل بیت چه کسانی هستند؟ 93
- البیت به بیت معینی اشاره دارد 93
- مذکر بودن ضمایر 94
- اهل بیت در لسان پیامبر 94
- سخن گفتن فرشته با فاطمه زهرا 99
- کیفیت صلوات بر پیامبر 101
- غلو درباره اهل بیت 102
- اشاره 102
- مهدویت در اسلام 105
- امامان و بهره گیری از اسباب طبیعی 105
- علت غیبت امام زمان 107
- اشاره 108
- بهره مردم در زمان غیبت 108
- پاسداری از آیین الهی 109
- تربیت منتظران آگاه 110
- نفوذ روحانی و ناپیدا 110
- امام زمان و عمر طولانی 111
- روش غیبی 111
- اشاره 111
- تأخیر در ظهور 113
- روش طبیعی 113
- اشاره 113
- آمادگی روحی 114
- تکامل علوم و فرهنگ های انسانی 114
- پرورش نیروی انسانی 115
- مسائل فقهی 115
- تکامل وسایل ارتباط جمعی 115
- مسح پا به جای شستن 116
- اشاره 117
- ریشه اختلاف 118
- سلطهها و حکومتها 119
- تقدیم مصلحت اندیشی بر ظهور آیه 119
- روایات مسح از پیامبر گرامی 120
- حی علی خیر العمل در اذان 121
- شهادت به ولایت علی 124
- اشاره 126
- شیعیان و نماز با دست باز 126
- حدیث ابی حمید ساعدی 127
- کیفیت نماز پیامبر 127
- حدیث حماد بن عیسی 128
- آموزش نماز به کسی که نماز صحیح نمیخواند 128
- نظر ائمه اهل بیت 129
- سجده بر تربت 129
- اشاره 130
- فلسفه سجده بر خاک در بیانات پیامبر 131
- سجده بر تربت امام حسین 132
- جمع بین دو نماز 133
- خمس در غیر غنائم جنگی 135
- اشاره 135
- خمس در معادن 138
- خمس درآمد کسب و کار 138
- هیئت اعزامی عبدالقیس 139
- مسائل تاریخی 141
- نظریه شیخ مفید 143
- اشاره 143
- ازدواج ام کلثوم 143
- ام کلثوم ربیبه امام بود 145
- واکنشهای مختلف در برابر خواستگاری خلیفه 146
- صحابه 147
- انتقاد از صحابه 149
- امام علی و تأیید خلفا 149
این بود حدیثی در مقام بیان کیفیّت نماز رسول خدا صلی الله علیه و اله که از طریق اهل سنّت روایت شده که وجه دلالت آن را دانستیم. اکنون به حدیثی که شیعه امامیه روایت کرده توجه کنید:
حدیث حماد بن عیسی
حمّاد بن عیسی از امام جعفر صادق علیه السلام روایت کرده که آن حضرت فرمود: چه قدر ناپسند است برای مردی که 60یا 70 سال از عمرش بگذرد و یک نماز با شرایط کامل انجام نداده باشد. حمّاد گفت: (از این سخن امام علیه السلام) در دلم احساس حقارت کردم و عرض کردم: فدایت شوم، نماز را (با شرایط کامل) به من تعلیم فرما.
پس ابوعبداللّه علیه السلام (جعفر بن محمّد) راست قامت رو به قبله ایستاد و دستهایش را با انگشتان بسته بر روی رانهایش انداخت و پاهایش را نزدیک به هم به فاصله سه انگشت باز قرار داد و انگشتان پاهایش همه رو به قبله بود و آنها را از قبله منحرف نمیکرد و با خشوع و فروتنی تمام بود، پس تکبیر گفت و سوره حمد و قل هو اللّه احد را با ترتیل قرائت کرد، سپس به اندازه نفس کشیدنی در حال قیام صبر کرد و پس از آن تکبیر گفت در حالی که هنوز ایستاده بود، آنگاه به رکوع رفت و دو کف دستش را با انگشتان باز روی کاسه زانوهایش قرار داد و زانوها را به عقب داد تا پشتش صاف شد به طوری که اگر قطرهای آب یا روغن بر پشتش ریخته میشد به واسطه راست بودن پشتش به هیچ طرف مایل نمیگشت، امام گردنش را (در رکوع) راست گرفت و چشمانش را بست و سه مرتبه با ترتیل تسبیح (سبحان رَبّی العظیم وبحمده) گفت، سپس راست قامت ایستاد و چون کاملاً به حال قیام درآمد، گفت: «سمع اللّه لمن حمده» و بعد از آن در همان حال قیام، تکبیر گفت و دستها را تا مقابل صورت بالا آورد، و آنگاه به سجده رفت و دستهایش را قبل از زانوها بر زمین گذاشت و سه مرتبه گفت: سبحان ربّی الأعلی وبحمده، و (در سجده) عضوی از بدنش را بر عضو دیگر نگذاشت و بر هشت موضع سجده کرد: پیشانی، دو کف دست، دو کاسه زانو، دو انگشت ابهام پا، و بینی، (گذاشتن هفت موضع در سجده بر زمین واجب و گذاشتن بینی بر خاک سنّت است که اِرغام نامیده میشود). سپس سر از سجده برداشت و هنگامی که راست نشست، تکبیر گفت و ساق پای چپ را خم کرده، روی آن نشست و پشت پای راستش را بر کف پای چپش گذاشت و گفت: «أستغفر اللّه ربّی و أتوب إلیه»، و در همان حال نشسته تکبیر گفت و بعد سجده دوم را مانند سجده اوّل بجا آورد و همان ذکر تسبیح را در سجده دوم نیز گفت و از عضوی از بدنش برای عضو دیگر در رکوع و سجود کمک نگرفت و در حال سجده دستهایش را به صورت بال از بدنش جدا گرفت و ذراعِ دستها را بر زمین نگذاشت و بدین ترتیب دو رکعت نماز بجا آورد.
سپس فرمود: ای حمّاد، این گونه نماز بخوان، و در نماز به هیچ سویی التفات مکن و با دستها و انگشتانت بازی مکن و آب دهان به راست و چپ یا پیش رویت مینداز.
چنان که ملاحظه میشود هر دو روایت در صدد بیان کیفیّت نماز واجب است و در هیچکدام کوچکترین اشارهای به روی هم گذاشتن دستها نشده است، زیرا اگر گرفتن دست سنّت بود، امام صادق علیه السلام در بیان خود آن را ترک نمیکرد و حال این که آن حضرت با عمل خود، نماز رسول خدا صلی الله علیه و اله را برای ما مجسّم میکرد، چون او از پدرش امام باقر علیه السلام و امام باقر علیه السلام از پدرانش و آنها از امیرمؤمنان علیه السلام و او از رسول اعظم صلوات اللّه علیهم اجمعین گرفتهاند. بنابراین، دست روی دست گذاشتن در نماز بدعت است؛ زیرا گرفتن دست در واقع داخل کردن چیزی است در شریعت که از شریعت نیست.
آموزش نماز به کسی که نماز صحیح نمیخواند
در میان محدثان اهل سنت حدیثی است به نام «حدیث المسیء صلاتُه» یعنی حدیث کسی که نماز خود را صحیح نمیخواند، در این حدیث چنین آمده است:
ابوهریره میگوید: پیامبر وارد مسجد شد، مردی نیز وارد مسجد شد و نماز گزارد، سپس به حضور پیامبر آمد و سلام کرد. پیامبر سلام او را پاسخ گفت و فرمود: برگرد و دو مرتبه نماز بخوان، رفت و نماز گزارد و به سوی پیامبر بازگشت، پیامبر نیز فرمود: برگرد باز نماز بگزار، این کار سه بار تکرار شد، سرانجام آن مرد عرض کرد: سوگند به خدایی که تو را به حق مبعوث کرده است، من جز آنچه انجام میدهم، چیزی نمیدانم، چه بهتر که نماز را به من بیاموزی.
در این هنگام پیامبر فرمود: هرگاه به نماز ایستادی تکبیر بگو، سپس آنچه از آیات قرآن میدانی، بخوان، سپس رکوع کن به گونهای که بدنت آرام گردد، آنگاه پیامبر دیگر اجزا و شروط نماز را به او میآموخت و هیچ اشارهای به گذاردن دست راست بر دست چپ نمیکند، در حالی که اگر این کار واجب و یا مستحب مؤکد بود، از گفتن آن خودداری نمیکرد.