گزیده راهنمای حقیقت صفحه 43

آن زن برای جبران کار خود، به خانه پیامبر صلی الله علیه و اله رفت و به ایشان عرض کرد: ای رسول گرامی، مرا ببخش، شما را نشناختم.

پیامبر به او فرمود: بردباری در مصیبت، شایسته است.

اگر زیارت قبر عزیزان حرام بود پیامبر به جای دستور صبر، آشکارا به او می‌گفت: کار تو حرام است در حالی که دستور به صبر در مصیبت داد، نه دوری از قبر.

پاسخ به دو پرسش

گروهی زیارت را بر زنان تحریم کرده و به دو حدیث یاد شده در زیر استدلال می‌کنند:

1. «خدا زنان زائر قبور را از رحمتش دور کند!».

پاسخ

این حدیث فاقد شرط لازم بر استدلال است؛ زیرا به دلایل پیشین باید آن را منسوخ دانست واتفاقاً برخی از محدثان از اهل سنت آن را منسوخ دانسته‌اند؛ مثلاً ترمذی ناقل حدیث می‌گوید: این حدیث مربوط به دوران پیش از تجویز زیارت قبور است و وقتی پیامبر زیارت قبور را بر همگان تجویز کرد، زن و مرد در برابر آن یکسان گشته‌اند.

قرطبی می‌گوید: این حدیث مربوط به زنانی است که بیشتر وقت خود را در قبرستان‌ها گذرانده و از این طریق حقوق شوهر خود را پایمال می‌سازند؛ زیرا پیامبر صلی الله علیه و اله واژه «زوّارات» به کار برده و همه ما می‌دانیم که این واژه صیغه مبالغه است.

2. ابن ماجه از علی بن ابی طالب علیه السلام نقل می‌کند: پیامبر صلی الله علیه و اله بیرون آمد و زنانی را در حال نشسته مشاهده کرد و فرمود: برای چه نشسته‌اید؟ گفتند: منتظر جنازه هستیم.