شبهای پیشاور در دفاع از حریم تشیع صفحه 182

ص :182

که چون وقت گذشته از بیان مفصّل آن صرفنظر نموده و قضاوت را بضمیر پاک آقایان واگذار می نمایم.

پس آقایان تصدیق می فرمائید که سلام و صلوات بر اهل بیت پیغمبر صلّی اللّه علیه و آله و سلّم بدعت نیست بلکه سنّت و عبادتی است که دستور خود پیغمبر است و انکار این معنی را قطعا نمی کنند مگر خوارج و نواصب و متعصّبین عنود و مبغضین لجوج خذلهم اللّه که امر را بر برادران اهل سنّت مشتبه نموده و می نمایند.

بدیهی است کسانی که در این حکم قرین خاتم الانبیاء صلّی اللّه علیه و آله و سلّم هستند و در ذکر مقدم بر غیرند قیاس آنان بر دیگران نمودن و دیگران را بر آنها ترجیح دادن از سفاهت و جهالت یا تعصّب و بی خبری است.

«در این موقع چون شب از نصف گذشته و آثار کسالت در بعض جلساء ظاهر» «مجلس را ختم نمودیم پس از صرف چای و قرار اینکه فردا شب زودتر تشریف بیاورند» «متفرّق گردیدند».

جلسه سیم لیله یکشنبه 25 رجب 1345

اشاره

«از نماز مغرب فارغ شدیم آقایان تشریف آوردند بعد از تعارفات معموله مشغول» «صرف چای شدند داعی هم نماز عشاء را خاتمه داده با خیال آسوده برای اصغای کلمات» «آقایان حاضر شدم».

حافظ- قبله صاحب دیشب که بمنزل رفتیم خیلی خود را ملامت کردم که چرا ما دقت بیشتری در باب عقاید ارباب ملل نمی کنیم و فقط ببعض کتب متعصّبین(بقول شما) اکتفا می کنیم که حقیقت از ما پوشیده ماند.

داعی- از آنجائی که خدای تعالی در آیه 150 سوره 6(انعام)می فرماید قُلْ فَلِلّٰهِ الْحُجَّهُ الْبٰالِغَهُ (1)