شبهای پیشاور در دفاع از حریم تشیع صفحه 714

ص :714

جلسه نهم لیله شنبه 2 شعبان المعظم 45

اشاره

(اوّل غروب چند نفر از آقایان بنام نوّاب عبد القیّوم خان-غلام امامین مولی) (عبد الاحد غلام حیدر خان-سید احمد علی شاه-آمدند پس از تعارفات مرسومه گفتند) (در تمام این شبها مخصوصا شب گذشته حق بر ما کاملا آشکار شد و آنچه باید بر ما) (کشف شود شد چون ما مردمان لجوج و عنود نیستیم حبّ مسند و مقام هم نداریم) (فقط عمری بی خبر تحت تأثیر عادت بیراهه می رفتیم حالا که حق آشکار شد شرط) (انصاف نیست که باز تحت تأثیر عادت بمانیم لذا تصمیم گرفته ایم امشب در حضور) (همه آقایان حضّار مجلس از طریقه آنها علنی تبرّی جوئیم(چنانچه شب آخر تبرّی) (جستند و رسما اظهار تشیّع نمودند).

(بعد از قدری استمالت از آقایان تمنا نمودم تا مادامی که جلسات مناظره برقرار) (است ساکت و گوش باشند و از ابراز عقیده خودداری نمایند و منتظر باشند که آخر) (نتایج این جلسات بکجا انجامد).

(گفتند نه تنها ما بلکه بر عدۀ بسیاری از مردمان پاک دل در أثر خواندن جرائد و مجلاّت) (و مطالعه مناظرات و دلائل طرفین مطلب بارز و حقیقت آشکار گردید و اظهار تشیّع) (نمودند منتهی خجالت و گرفتاری های میان مردم مانع است شرفیاب حضور گردند) (و بعض از آنها بواسطه احتیاجات و ناچار بودن از زندگی و معاشرت با اهل این شهر) (مجبورند از تظاهر خودداری نمایند).

(بعد از اداء فریضه اول مغرب آقایان عموما تشریف آوردند و پذیرائی کامل شد) (و مجلس که منعقد گردید طرف صحبت ما رسما جناب شیخ عبد السّلام شدند چون) (جناب حافظ از بیانات شب قبل بسیار متألم و مستمع گفتار طرفین بودند).