شبهای پیشاور در دفاع از حریم تشیع صفحه 723

ص :723

رسول اللّه از عایشه دلتنگ است گفت آنچه میان شما واقع شده بیان کنید تا من قضاوت نمایم پیغمبر اکرم بعایشه فرمود تکلمین او اکلم تو حرف می زنی یا من حرف بزنم در جواب عرض کرد بل تکلم و لا تقل الا حقا شما حرف بزنید ولی نگوئید مگر حرف حق و راست!!.

و در جملۀ دیگر از کلامش بآن حضرت عرض کرد:انت الذی تزعم انّک نبیّ اللّه توئی آن کسی که گمان می کنی پیغمبر خدا هستی!!.

آیا این جملات طعن بمقام نبوّت نبوده مگر عایشه آن حضرت را پیغمبر بر حق نمی دانست که چنین کلماتی نسبت بآن حضرت اداء می نمود.

از این قبیل اهانتها در کتب شما بسیار رسیده که تماما اسباب آزار و اذیّت و رنجاندن دل آن حضرت بوده.

چرا علماء و مورخین فریقین بلکه بیگانگان در تاریخ اسلام از سایر زوجات رسول اللّه صلّی اللّه علیه و آله و سلّم حرفی نزدند و انتقادی ننمودند حتّی از حفصه دختر عمر این نوع انتقادات ننمودند-فقط اعمال و رفتار خود عایشه معرّف او به بدی شده ما درباره عایشه همان گوئیم که اکابر علماء خودتان گفته اند.

آیا کتابهای امام غزّالی و تاریخ طبری و مسعودی و ابن اعثم کوفی و دیگران را مطالعه ننموده اید که علمای بزرگ خودتان او را متمرّد أوامر خداوند متعال و رسول اللّه بحساب آورده اند آیا تمرّد امر خدا و رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله و سلّم نمودن موجب سعادت و خوشبختی می شود.

آنگاه گله می کنید که چرا داعی گفتم تاریخ زندگانی ام المؤمنین ملکوک است.

کدام لکۀ تاریخی بزرگتر از تمرّد امر خدا و رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله و سلّم و قیام نمودن در مقابل خلیفه پیغمبر و جنگ کردن با وصی ثابت آن حضرت بوده.

و حال آنکه در آیه 33 سوره 33(احزاب)خطاب بتمام زنان آن حضرت می فرماید وَ قَرْنَ فِی بُیُوتِکُنَّ وَ لاٰ تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجٰاهِلِیَّهِ الْأُولیٰ (1).