شبهای پیشاور در دفاع از حریم تشیع صفحه 751

ص :751

عمر تفتازانی گویند ما محو و حیرانیم در کلمات علی کرم اللّه وجهه که می فرماید نحن اهل البیت لا یقاس بنا احد (1).

و نیز ضمن خطبه دوم نهج البلاغه است که بعد از رسیدن بمقام خلافت ظاهری فرمود لا یقاس بال محمّد صلّی اللّه علیه و آله من هذه الامه احد و لا یسوّی بهم من جرت نعمتهم علیه ابدا هم اساس الدین و عماد الیقین الیهم یفیء الغالی و بهم یلحق التالی و لهم خصائص حق الولایه و فیهم الوصیه و الوراثه الآن اذ رجع الحقّ الی اهله و نقل الی منتقله (2).

این بیانات آن حضرت دلالت کامله بر اولویّت و حق تقدم خلافت آن حضرت و خاندان جلیل آل محمد صلوات اللّه علیهم اجمعین دارد.

این جملات نه کلام خود آن حضرت است بلکه مخالفین هم تصدیق این معنی را داشته اند چنانچه شبهای قبل عرض کردم که میر سید علی همدانی در مودت هفتم از موده القربی از ابی وائل از عبد اللّه بن عمر نقل می کند که گفت در وقت شماره اصحاب پیغمبر،ما گفتیم ابی بکر و عمر و عثمان مردی گفت پس نام علی چه شد گفت علیّ من اهل البیت لا یقاس به احد هو مع رسول اللّه صلّی اللّه علیه و آله فی درجته (3).

و نیز از احمد بن محمد کرزی بغدادی نقل می کند که گفت شنیدم از عبد اللّه بن حنبل که گفت سؤال کردم از پدرم(احمد بن حنبل امام الحنابله)از تفضیل صحابه او گفت ابی بکر و عمر و عثمان پس گفتم بابا علی بن أبی طالب(علیه السّلام)کجا است گفت هو من اهل البیت لا یقاس به هؤلاء (4).