شبهای پیشاور در دفاع از حریم تشیع صفحه 760

ص :760

اللهمّ العن اول ظالم ظلم حقّ محمّد و آل محمّد (1).لعنت خدا بر آن کس که از روز اول طریقۀ سبّ و لعن و اهانت و جعل اخبار در ایذاء و آزار علی علیه السّلام بکار برد که ریشۀ این قبیل مطالب شد که بعدها خوارج و نواصب که عداوت مخصوصی با آن حضرت داشتند و عدّه ای از علمای جامد و بی فکر شما روی عادت و تعصّب تبعا للاسلاف قائل بقول شما شدند-و گمان نمودند که جناب ابو طالب بی ایمان از دنیا رفت.

و حال آنکه جمهور علمای شیعه و تمامی اهل بیت طهارت و خاندان رسالت که اقوالشان سندیّت و اجماعشان حجّیت دارد چون عدیل القرآنند-و بیشتر از محققین علماء منصف شما از قبیل ابن ابی الحدید و جلال الدین سیوطی و ابو القاسم بلخی و ابو جعفر اسکافی و اساتید آنها از معتزله و میر سید علی همدانی فقیه شافعی و غیرهم متفقا قائل باسلام و ایمان جناب ابو طالب اند.

اجماع شیعه بر ایمان ابو طالب

و اما عقیده جامعه شیعه بطور اجماع وارد است که انّه قد آمن بالنّبی فی اوّل الامر (2).

بالاتر از همه آنکه ایمان جناب ابو طالب از فطرت بایمان بوده نه از کفر مانند سایر بنی هاشم یا برادرانش حمزه و عباس-و از مسلّمات جامعه شیعه است به پیروی از اهل بیت طهارت انّه لم یعبد صنما قط بل کان من اوصیاء ابراهیم (3).

و در کتب معتبره علماء محقق شما هم باین معنی بسیار اشاره شده از جمله ابن أثیر در جامع الاصول گفته و ما اسلم من اعمام النبیّ غیر حمزه و العبّاس و أبی طالب عند اهل البیت علیهم السّلام (4).

بدیهی است اجماع اهل بیت رسول اللّه علیهم السّلام در نزد هر مسلمانی بایستی حجّت باشد چون عدیل القرآن اند و یکی از دو ثقلی هستند که ما مسلمانان