شبهای پیشاور در دفاع از حریم تشیع صفحه 763

ص :763

دلائل بر ایمان ابو طالب

و حال آنکه دلائل بسیاری بر ایمان جناب ابو طالب در دست هست که جای انکار نیست و قطعا انکار دلائل واضحه را نمی کنند مگر مردمان جامد یا عنود و لجوج در قبول حقائق

1- از جمله فرمایش رسول اکرم صلّی اللّه علیه و آله و سلّم است که فرمود انا و کافل الیتیم کهاتین فی الجنّه (1).

ابن ابی الحدید هم این حدیث را در ص 312 جلد چهارم شرح نهج نقل نموده بدیهی است مراد از فرمایش آن حضرت هر کافل یتیم نیست زیرا چه بسیار کافل یتیم که فاسق و فاجر بلکه لاابالی و بی دین و مستحق آتش می باشند.

پس مراد آن حضرت جناب ابو طالب و جد بزرگوارش جناب عبد المطلب بوده که کفیل زندگانی پیغمبر خاتم صلّی اللّه علیه و آله و سلّم بوده اند و مخصوصا آن حضرت در مکه معروف بود بیتیم ابو طالب که بعد از وفات جناب عبد المطلب کفالت و نگهداری پیغمبر صلّی اللّه علیه و آله و سلّم از سن هشت سالگی بر عهدۀ آن جناب قرار گرفت.

2- خبر معروفی است که فریقین(شیعه و سنی)بطرق مختلفه نقل نموده اند و بعضی باین طریق آورده اند که آن حضرت فرمود جبرئیل بر من نازل شد و باین عبارت مرا بشارت داد که انّ اللّه حرّم علی النار صلبا انزلک و بطنا حملک و ثدیا ارضعک و حجرا کفلک (2).

میر سید علی همدانی در مودّه القربی و شیخ سلیمان بلخی حنفی در ینابیع الموده و قاضی شوکانی در حدیث قدسی این قسم روایت نموده اند که رسول اکرم فرمود جبرئیل بر من نازل شد و گفت انّ اللّه یقرئک السّلام و یقول انّی حرّمت النار علی صلب انزلک و بطن حملک و حجر کفلک (3).