فرمانروایی طاهریان در هرات
مؤسس و پایه گذار این فرمانروایی و سرسلسله این خاندان (و آن‌که خاندان مذکور بدو منسوب است) طاهر بن حسین خزاعی میباشد که مأمون وی را به هرات و بلاد بزرگ آن، یعنی خراسان به سال 205 ه. ق گمارد. و این سمت را وقتی به طاهر اعطا کرد که او به فتح بغداد و کشتن برادرش امین، موفق گردید و حکومت مأمون بر سرزمین‌های اسلامی استقرار یافت و او به پایتخت خلافت بنی‌عباس؛ یعنی بغداد بازگشت.
از طاهریان عده‌ای عهده دار حکومت هرات بودند، و آن‌ها عبارتند از: طلحه، عبداللَّه (دو پسر طاهر)، طاهر بن عبداللَّه بن طاهر و محمد بن طاهر.
در ایام حکومت محمد بن طاهر بود که فرمانروایی طاهریان رو به ضعف نهاد و یعقوب‌لیث صفّار- که با او نبرد آغاز کرده بود- بر وی استیلا یافت و او و خانواده‌اش را دستگیر کرد و با دستگیری او حکومت طاهریان در سال 259 ه. ق به پایان رسید.
پاره‌ای از نواحی هرات تحت حکومت عده‌ای از طاهریان قرار داشت از قبیل عبداللَّه بن طاهر بن عبداللَّه بن طاهر، سلیمان بن عبداللَّه و جز آن‌ها.
ابن‌اثیر در حوادث سال 250 ه. ق راجع به جنگ و نبردی که میان حسن بن زید علوی- که در دیلم ظهور کرد-