آیین برنامه سازی درباره زندگی امام رضا علیه السلام صفحه 7

آن، به ایده یابی و سوژه سازی مناسب رسید، از نیازها و خلأ های موجود در حوزه پژوهش های رضوی است. امیدواریم این پژوهش بتواند این جای خالی را پر کند.

4. شیوه و روش پژوهش

4. شیوه و روش پژوهش

شیوه پژوهش در این اثر، کتابخانه ای است و روش آن، مطالعه اسنادی است؛ یعنی توجه و رجوع به احادیث و گزارش های تاریخی در مورد زندگانی امام رضا علیه السلام . بدیهی است چون این پژوهش، با هدف برنامه سازی پدید آمده است و باید به گونه ای باشد که منجر به تولید ایده ها و سوژه ها و موضوعات برنامه سازی شود، به طور طبیعی می بایست از پژوهش بنیادی، یا پژوهش توصیفی - تاریخی صرف فاصله گرفت و وارد حوزه پژوهش های کاربردی شد.

معمولاً پژوهش کاربردی، به معنی پرهیز از پژوهش تاریخی جدید است و هدفش صرفاً کاربردی کردن پژوهش های موجود است؛ ولی در موضوع زندگانی اهل بیت علیهم السلام ، چون مجموعه پژوهش های موجود، صرفاً توصیفی هستند و کمتر به کار برنامه سازی رسانه ای می آیند، ناچاریم در مجموعه پژوهش های جدیدی که در حوزه زندگانی معصومان انجام می شوند، و نیز برای کاربردی کردن پژوهش های موجود، نوعی پژوهش واسطه ای جدید انجام دهیم که شامل تهیه و تدوین گاه شمار زندگی شخصیت اصلی و همچنین استخراج و بازشناسی تمام عناصر مرتبط و پیرامونی آن شخصیت، اعم از زمان، مکان، شخصیت ها و رویدادهای مختلفِ سفید، سیاه و خاکستری است که کارکردهای برنامه سازی دارند.

با توجه به موارد یادشده، پژوهش برنامه ای در این اثر، یعنی پژوهشی که از یک سو، به بازخوانی و بازفراوری پژوهش های توصیفی و مبنایی موجود می پردازد و از سویی دیگر، به یمن همین فرایندِ بازخوانی، که بر محور ملاحظه تمامی جوانب و ابعاد و روابط و کنش های موجود در زندگی شخصیت اصلی است؛ بسترهای لازم برای ایده یابی برنامه ای را فراهم می سازد.

مبنای کاربردی کردن این پژوهش، پژوهشِ بینارشته ای است. فقط از طریق بازخوانی پژوهش های موجود و با پژوهش بینارشته ای است که می توان به اهداف مورد نظر دست یافت. به همین منظور، با هدف کاربردی کردن پژوهش برنامه ای، تلاش شده