آیین برنامه سازی درباره زندگی امام رضا علیه السلام صفحه 92

بیهوده، تبدیل به منازعات سیاسی و خیابانی فرقه های کلامی شد و به وحدت جامعه ضربه زد. (همانند بحث مخلوق بودن قرآن)

نسبت سنجی گرایش فکری فرقه های کلامی و فقهی

تجربه تاریخی عباسیان و یا زیدیه نشان می دهد این فرقه ها و یا جریان ها، به سبب دور افتادن از مکتب وحدت آفرین و توحیدی اهل بیت علیهم السلام ، دچار چنان بحران اندیشه ای شده بودند که در حوزه اصول و فروع دینی مشکل داشتند و طرح ها و شعارهای آنها یا صرفاً یک سویه بود؛ همانند ادعاهای سیاسی - کلامی زیدیه و فقر فقهی آنها؛ و یا اگر دوسویه بود، بین اصول و فروع آن، هماهنگی وجود نداشت؛ مثل این که برخی در اصول، معتزله یا مرجئه بودند، ولی در فقه، به مکتب حدیث گرایش داشتند.

مأمون و بازنگری در کلام و سیاست تاریخی اهل سنّت

دوران مأمون عباسی، آخرین مرحله از تلاش تاریخی عباسیان برای ایجاد تعدیل و اصلاحات روشن فکرگرایانه در مبانی کلامی و سیاسی اسلام عامه بود؛ تلاشی که با خلافت متوکل و احیای نگرش متعصبانه اسلام حدیثی عامه ناکام ماند.

2/4/1: فرقه ها و گرایش های کلامی اهل سنّت در دوران امامت امام رضا علیه السلام

اشاره

2/4/1: فرقه ها و گرایش های کلامی اهل سنّت در دوران امامت امام رضا علیه السلام

زیر فصل ها

فرقه شماره 1:

فرقه شماره 2:

فرقه شماره 3:

فرقه شماره 4:

فرقه شماره 5:

فرقه شماره 6:

فرقه شماره 7:

فرقه شماره 8:

فرقه شماره 1:

فرقه شماره 1:

نام گرایش: اهل سنّت حدیث گرا

مبانی و اصول:

- محوریت حدیث در بینش کلامی؛

- تشبیه و تجسیم در توحید؛

- جبر در افعال انسان.