- اشاره 1
- گلواژه شهید 1
- برتر از شهید 5
- عالمان شهید 8
- سر سلسله ی عالمان شهید 12
- اشاره 13
- حوزه علمیه ی جزین 15
- کینه های بدر و حنین 16
- در عرصه ی تألیف 18
- در عرصه ی ادب 18
- در عرصه ی سیاست 19
- اشاره 22
- سبب شهادت 25
- محل شهادت 28
- مزار زین الدّین ولی 29
- تاریخ شهادت 30
- کیفیّت شهادت 31
- گستره حوزه علمیّه ی جباع 32
- در عرصه ی تألیف 33
- بر کرسی تدریس 35
- اشاره 37
- زادگاه شهید 37
- گلواژه بَرَغان 38
- خاندان شهید ثالث 39
- اشاره 43
- روی در روی فتحعلی شاه 44
- در سرزمین وحی 45
- در ضیافت شاه حلب 46
- بازگشت به میهن 47
- روی در روی شیخ احمد احسائی 48
- آثار ماندگار مرحوم برغانی 49
- در عرصه ی تألیف 51
- در حریم یار 53
- ملا محمّد علی برغانی 55
- اشاره 55
- تألیفات 57
- فرجام کار 58
- اشاره 59
- مطلع نور 60
- 1 . حرکت تبشیری 63
- نبرد بی امان با انحرافات زمان 63
- اشاره 63
- 4 . فرقه ی بابیّه 68
- 5 . در جبهه ی جنگ 68
- 6 . در جبهه ی خانقاه 69
- 7 _ در جبهه مبارزه با نفس 70
- 8 _ در محراب عبادت 71
- چند نکته : 72
- اشاره 78
- پیکر پاک شهید ثالث چگونه پدیدار شد ؟ 83
- اشاره 86
- آثار ماندگار شهید ثالث 86
- 1 . در عرصه ی تألیف 86
- 2 . در عرصه ی تأسیسات 87
- 3 . در عرصه ی تدریس 88
- اساتید و مشایخ 88
- اشاره 90
- اشاره 92
- بیوگرافی شیخ احمد احسائی 94
- ولادت و نسب 97
- نردبان ترقّی 99
- بر بال خیال 100
- ادعای وصل و هوس عصمت 102
- به سوی عتبات 105
- به سوی وطن 107
- ثناخوان سلاطین 108
- از تحذیر تا تکفیر 110
- حکم به کفر احسائی و پیروان او 111
- جایگاه احسائی در نظر سبزواری 112
- پایان مأموریّت 113
- اشاره 115
- هور قلیا 115
- هور قلیا از کجا آمده است ؟ 117
- اشاره 122
- رکن رابع 122
- از انسان کامل تا رکن رابع 126
- ادّعای نیابت خاصّ 130
- از نایب خاص تا واحد ناطق 132
- سلمان زمان و ناطق دوران 133
- جایگاه ناطق واحد 134
- یک بام و دو هوا 137
- آیا شیخ احمد از رکن رابع سخن گفته ؟ 138
- اشاره 143
- تفویض و غلوّ 143
- علّت مادّی اشیاء 144
- زنده می کند و می میراند 145
- علم حضوری 146
- تصویرگر 148
- در اشکال مختلف 148
- معلّم پیامبر ! 150
- به اذن او 150
- عالم اشباح 151
- اشاره 153
- باب کیست؟ 154
- اشاره 154
- سرآغاز و سرانجام دعوت باب 157
- باب در صحرای حجاز 161
- باب در اصفهان 164
- معتمد الدوله کیست؟ 165
- صحنه تماشایی 169
- باب در تبریز 169
- چگونگی توبه باب و توبه نامه او 172
- پایان کار باب 175
- نبوت از نظر باب 175
- نمونه ای از سخنان باب 176
- خاتمیّت 179
- قائم یا مهدی موعود 185
- پیوند تنگاتنگ دو فرقه 191
- اشاره 191
- همزه وصل 195
- سرسپرده 197
- اوج فتنه گری 197
اوقات خود را در گوشه حجره یا پشت بام با ذکر، دعا، نماز، زیارت عاشورا و با نوشتن جزواتی پیرامون این امور و یا در مدح و منقبت اهل بیت عصمت علیهم السلام گذرانید ؛ به حدّی که کم کم در میان مردم به سیّد ذکر معروف گردید .
در بیست و دو سالگی که بساط تجارت را برچید و به شیراز بازگشت، بیکار ننشست و رهسپار عتبات عالیات شد و مدت دو سال یا قدری کمتر و بیشتر در کربلا از درس سیدکاظم رشتی استفاده نمود.
پیروان سیّد علی محمّد درس خواندن او را نزد سیدرشتی پائین تر از شأن او یافته و چنین پنداشته اند که اگر دانسته شود او به منظور ادامه تحصیلات به عتبات رفته و مدت دو سال در کربلا به درس سید رشتی حاضر شده دیگر نمی توان گفت اگر گفته های باب از جانب خدا نبود پس چگونه می توانست مرد بی سواد فارسی زبان با واژه های تازی سخن گوید یا چیزی نویسد؟ از این رو ، به چاره جویی برخاسته، گروهی از مسافرت او به عتبات و اینکه وی در این مدت کجا بوده و چه می کرده ، اصلاً سخنی به میان نیاورده اند .
البته برخی هم گفته اند مسافرت او به عراق به منظور زیارت اعتاب مقدسه بوده ، نه تحصیل و درس، و با سیدرشتی نیز بیش از چندبار ملاقات نکرده است . یکی از مریدان متعصب باب به نام حاج میرزا جانی در کتاب خود نوشته است:
باب به درس سید رشتی حاضر نمی شد، بلکه به مجلس موعظه او می رفت ؛ آن هم برای افاضه نه استفاضه.