شهید ثالث و دفاع جانانه او از حریم تشیع در مواجهه با فرقه های شیخیه و بابیه صفحه 161

الدّریّه می نویسد:

«شب جمعه پنجم جمادی الاولی سنه 1260 هجری نقطه اولی بغتهً در منزل خود نزد ملاّ حسین بشرویه ای اظهار مقصد خود نمود ، در حالی که از شب سه ساعت و یازده دقیقه گذشته بود و از سن شریفش بیست و پنج سال و بالجمله نزد ملاّ حسین ، مهدویت و قائمیت اظهار نمود.

باب در صحرای حجاز

در پیامد ادعای بابیّت و نیابت خاصه حضرت قائم _ عجّل اللّه تعالی فرجه _ گروهی از شیخیان که شمارشان از هیجده نفر تجاوز نمی کرد، دعوت باب را پذیرفته، به وی گرویدند. او آنان را حروف حیّ نامید .

چون در روایات وارد شده که حضرت قائم علیه السلام از مکه خروج کرده به پشت کوفه (نجف) خواهد آمد و در این هنگام پرچم های سیاهی از جانب خراسان بلند خواهد شد . باب چنین اندیشید که اگر به مکه رفته ، جنجالی به راه اندازد و از آنجا به نجف آید و بشرویه ای را به خراسان فرستد تا پرچم های سیاهی به حرکت آورد ؛ وضع او با روایات منطبق شده، اذهان عوام برای پذیرش دعوتش مهیا خواهد شد.

تذکر این نکته لازم است که اصلِ رفتن باب به مکه محل تأمل است و پژوهشگران این سفر را تکذیب کرده اند .

بدین منظور بشرویه ای را به مشهد فرستاد و خود عازم مکه شد و به سایر پیروانش گفت در عتبات منتظر او باشند.