سیمای شیعه از نگاه اهل بیت علیهم السلام صفحه 439

دهد. کسی که به شخصی محبت و ارادت می ورزد و حتی از راه دور و با زحمات و مشقت های فراوان به زیارت قبور آنان می رود، باید آنچه را محبوب اومی گوید عمل نماید و آنچه او وی را از آن نهی می کند، ترک نماید. اما اگر زائر در زبان و قول خویش به اهل بیت علیهم السلام اظهار محبت و ارادت نماید، ولی در عمل برخلاف راه و سفارش آنان عمل کند، این محبت و ارادت او چیزی جز لقلقه زبان نخواهد بود. بنابراین رعایت شروط و آداب زیارت، موجب دوری انسان از گناه و معصیت می شود و زمینه خودسازی و عمل به دستورات الهی را در انسان فراهم می نماید.

به جا آوردن نوافل

اشاره

امام باقر علیه السلام فرمود: «إِنَّما شیِعَهُ عَلِیٍ علیه السلام ... کَثیرَهٌ صَلاتُهُم»؛ «همانا شیعیان علی علیه السلام کسانی هستند که زیاد نماز می خوانند».(1)

امام صادق علیه السلام نیز فرمود: «شیِعَتُنا... اَهلُ الزُّهدِ والعِبادَهِ و اَصحابُ الاِحدی و خَمسیِنَ رَکعَهً فِی الیَومِ واللَّیلَهِ»؛ «شیعیان ما اهل پارسایی و عبادت هستند و کسانی هستند که در شبانه روز پنجاه و یک رکعت نماز می خوانند».(2)

نوافل چیست؟

«نوافل» جمع «نافله» و در لغت به معنای

غنیمت، هدیه و زیادی آمده است و در اصطلاح شرع به عبادات و نمازهای مستحبی اطلاق می شود؛ به این عبادات از آن جهت نافله می گویند که این عبادات هدیه الهی است و یا آن که انسان این عبادات را اضافه بر واجبات به جا می آورد.(3)

1- . وسائل الشیعه؛ ج 6، ص 191.
2- . همان، ج 4، ص 57؛ بحارالانوار، ج 65، ص 167.
3- . لسان العرب، ج 14، ص 245؛ البحرین، ج 4، ص 355.