سیمای شیعه از نگاه اهل بیت علیهم السلام صفحه 487

اعمال خود را بدهد.

چون ز خشم آتش تو در دلها زدی **** مایه نار جهنم آمدی

آتشت اینجا چه آدم سوز بود **** آنچه از وی زاد مرگ افروز بود

این سخنهای چو مار و کژدمت **** مار و کژدم گشت و می گیرد دمت

فضیلت مهار غضب

مهار و فرو بردن خشم، علاوه بر اینکه فواید و برکات دنیایی فراوانی برای فرد و جامعه به دنبال دارد و از بروز مفاسد و گرفتاریهای فراوانی جلوگیری می کند، خداوند نیز پاداش و اجر زیادی به او عنایت می کند.

قرآن کریم در سوره آل عمران می فرماید:

«اَلَّذینَ یُنفِقونَ فِی السَّرّاءِ والضَّرّاءِ والک-ظِمینَ الغَیظَ والعافینَ عَنِ النّاسِ... اُولکَ جَزاؤُهُم مَغفِرَهٌ مِن رَبِّهِم و جَنّتٌ تَجری مِن تَحتِهَا الاَنهرُ خلِدینَ فیها ونِعمَ اَجرُ الع-مِلین»؛

«همانها که در وسعت و سختی انفاق می کنند و خشم خود را فرو می برند و از خطای مردم می گذرند پاداش آنها آمرزش پروردگار و بهشتهایی است که از زیر درختان آنها نهرها جاری است و در آن جاودانه می مانند و این چه پاداش نیکی است برای آنها که اهل عمل هستند».(1)

امام باقر علیه السلام می فرماید:

«مَکتُوبٌ فِی التَّوراهِ - فیِما ناجَی اللّهُ بِهِ مُوسی! یا مُوسی، اَمسِک غَضَبَکَ عَمَّن مَلَکتَ عَلَیهِ اَکُفُّ عَنکَ غَضَبِی»؛

«در تورات نوشته شده است - در مناجات موسی علیه السلام با خداوند - ای موسی! غضب خود را از کسانی که بر آنان

تسلط داری نگه دار تا غضب خود را از تو نگه دارم».(2)

در روایتی دیگر آن حضرت فرمود:

«مَن کَظَمَ غَیظا و هُوَ یَقدِرُ عَلی اِمضائِهِ حَشا اللّهُ قَلبَهُ أمنا و اِیمانا یَومَ القِیامَهِ»؛

«کسی که خشم خود را فرو برد، در حالی که قادر بر تخلیه آن است، خداوند در روز قیامت قلب او