شیعه در قرن چهارم هجری (عرصه ها و علل رشد) صفحه 1

مقدمه استاد انصاری بویراحمدی

بسم الله الرّحمن الرّحیم

امام صادق علیه السلام فرمود: درنگی کن مفضل! از نعمت های الاهی برای آدمی، نوشتن است. نوشتنی که رخدادهای گذشتگان برای بازماندگان و رویدادهای زندگان برای آیندگان را به رشته تحریر در آورده و با آن نوشته های علمی، اخلاقی و... را جاودانه می کند.(1)

مکتب راستین تشیع یعنی همان اسلام اصیل و بی انحراف، پس از رحلت شهادت گونه پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله وسلم مورد دشمنی غاصبان و مخالفان قرار گرفت. ولی با وجود همه اختناق ها و ظلم و ستمی که در دوران های مختلف بر ضد شیعیان روا داشته می شد، گسترش و نفوذ تشیع در بلاد

اسلامی ادامه یافت. چنین نفوذ و گسترشی، زاییده عوامل بسیار مهمی بود که به اختصار برخی را اشاره می کنیم:

1- برخورداری مکتب تشیع از وجود رهبرانی الاهی و معصوم که مورد تأیید قرآن و پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله وسلم بودند؛

2- تمسک و تبعیت از رکن اساسی ثقلین طبق سفارش پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم ؛

3- شناخت و عمل به اسلام اصیل و بی انحراف؛