شیعه در قرن چهارم هجری (عرصه ها و علل رشد) صفحه 461

1- البیان المغرب، ج 1، ص 274 به نقل از أدب التشیع فی شمال الافریقی، ص116.

2- در این باره ر.ک: فرانچسکو گابریلی، مقاله امامیه و ادب در عهد آل بویه، ترجمه دکتر شیرین حقیقت کاشانی. (چکیده مقاله در گزیده آثار همایش بین المللی تشیع و خاورشناسان، ص 110).

گفتار ششم: تهاجمات خارجی

1- غزنویان

ری

محمود غزنوی یکی از متعصب ترین و بی رحم ترین امرای ضد شیعه در قرن چهارم به شمار می رود که به تحریک و توطئه خلفای تضعیف شده و حیله گر عباسی و فتوای مفتیان متعصب تسنّن هزاران نفر از دانشمندان، بزرگان قوم و مردم عادی مسلمان را به جرم تشیع و به اسم «قرمطی بودن» از دم تیغ ظلم و بیداد خود گذراند وی در حمله به ری با شیعیان همچون ملحدان و کافران رفتار کرد و تعداد زیادی از بزرگان آنان را به شهادت رساند و کتاب های نفیسی را به آتش کشید محمود غزنوی حمله به ری و غارت و قتل عام مردم را نبرد با کافران جلوه می داد.

رازی می نویسد:

و آن چه لشکر غزنین با شیعیان ری کردند، بعدها غزان با مسلمانان نکردند. این کارها را محمود غزنوی برای هیبت و تقریر ملک خود انجام داد.(1)

همچنین غزنویان هیچ گاه به پیام های صلح و دوستی از طرف امرای شیعی از جمله فاطمیان پاسخ مثبت ندادند و به دشمنی خود با شیعه ادامه دادند(2).