تاریخ شیعه در شام صفحه 73

آقا بزرگ تهرانی از این کتابها غافل مانده و آنها را در مجموعه بزرگ خود - الذریعه الی تصانیف الشیعه - ذکرنکرده است.

ابو عبداللّه طلیطلی (شیخ عالم)

کنیه او دلالت می کند که او اندلسی و از شهر طلیطله است امّا علّت خروج او از اندلس و تاریخ آن را نمی دانیم اگر چه می دانیم در دوران فاطمیان مغربیها کوچهای بزرگی به شهرهای ساحلی شام داشتند. ابو عبداللّه در دوران آل عمّار متولّی دارالعلم طرابلس بود و از شاگردان او امیر اسامه بن منقذ بود که علم نحو را نزدیک به ده سال در نزد او قرائت کرد.

اسامه بن منقذ درباره حافظه شگفت انگیزی که استادش از آن برخوردار بود این گونه می گوید:

«از شیخ عبداللّه، امر عجیبی را مشاهده کردم، روزی نزد او آمدم تا درس را بر او قرائت کنم، پیش روی او کتابهای نحوی دیدم: کتاب سیبویه و کتاب خصایص ابن جنّی و کتاب ایضاح ابو علی فارسی و اللمع و کتاب الجمل؛ گفتم ای شیخ، تمام این کتابها را خوانده ای؟ او گفت: آنها را نخواندم مگر این که بر روی لوح نوشته و آن را حفظ کرده ام اگر می خواهی بدانی، یک جزء از آنها را باز کن و از اوّل صفحه یک سطر را بخوان. من یک جزء برداشتم و گشودم، و یک سطر از آن را خواندم و او تمام آن صفحه را از حفظ خواند، تا به جزءهای دیگر رسید و همه را خواند. من از او کار عظیمی دیدم که در توان بشر نیست»(1).