تاریخ شیعه در شام صفحه 86

بدیهه گو بود و یگانه زمان و یکتای دورانش بود».

ابن فضل اللّه العمری می گوید: «اگر با دریا منازعه کند اعماق آن را به دست آورد و اگر با آسمانها به ستیز پردازد دشواریهایش را به تو می نمایاند. مروارید درخشان آن یکی را به چنگ می آورد و گُلهای این یکی را می چیند... و این دو در مرتبه ای پست تر از موقعیت وی قرار می گیرند و هر کس که اندیشه او را هدف بگیرد، دست می کشد، قصیده هایی دارد که به ابرها حمایل شده اند و ابیاتی دارند که شهابها از رسیدن به اوج معانی آن ها باز مانده اند. و کسی در آن جای نمی گیرد مگر دختران تازه بالغ و دوشیزگان اصیل».

و در مقابل این ستایشها او را سرزنش کرده که «او رافضی خبیثی است و معتقد به مذهب امامیه است»(1).

دیوان شعر او مفقود است، ولی دکتر عمر عبدالسلام تدمری به جمع آوری اشعار ابن منیر پرداخته و آنها را مرتب کرده و تحت عنوان دیوان ابن منیر طرابلسی منتشر ساخته و در ابتدای آن تحقیقی جامع و کامل آورده است و این تحقیق مهمترین مرجع در باره ابن منیر است(2).

دولت اسماعیلیان در مصیاف (535 ه / 1141 م - 670 ه / 1272 م)

اسماعیلیان فرقه ای از شیعه هستند که اصول مذهب خود را از اصول تشیع گرفتند، اصولی که پیش از اسماعیلیان پدید آمده بود. این اصول در ابتدا با اعتقادات کلّی دیگر مسلمانان اختلافی نداشت و اختلاف فقط در