- سخنی با خوانندگان 1
- نقد مبانی و پیش فرض ها 7
- نقد کبروی 7
- اشاره 7
- نقد صغروی 8
- نقد شخصیت احمد بصری 8
- اشاره 10
- دانش به کتاب های آسمانی 10
- حجر اسماعیل و رکن یمانی 10
- قرآن ناطق 12
- دابه الارض 13
- همراهی با امیر المومنین در عذاب اقوام گذشته 14
- فرماندهی فرشتگان 15
- مکلم موسی علیه السلام 16
- افضل از انبیاء 16
- حائز مقام امامت 19
- 2. در امان بودن از تفسیرهای غلط 21
- 1. کوتاهی مسیر 21
- اشاره 21
- 3. بی اثر شدن تمامی ادله صغروی 22
- تفسیر اشتباه روایات رجعت 26
- اشاره 26
- اشتباه در فهم توقیع شریف 36
- اشتباه در انکار علم ائمه علیهم السلام به همه زبان ها 41
- اشتباه در جمع بین روایات مربوط به کشته شدن شیطان 48
- تفسیر اشتباه از حدیث بترالله عمره 52
- اشتباه در استدلال به روایت امام صادق علیه السلام 71
- برداشت نادرست از حدیث امام باقر علیه السلام 74
- تفسیر اشتباه امام مجهول 75
- تفسیر اشتباه سلاح پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم 77
- ادعاهای سه گانه احمد بصری در باره روایت مورد نظر 80
- نقد ادعای نخست 84
- نقد ادعای سوم 93
- اشتباه در فهم روایت حسن بن وشاء 96
- برداشت نادرست از حدیث جندب 101
- اشتباه در استدلال به آیات سه گانه 104
- نقد استدلال به آیه نخست 108
- نقد استدلال به آیه دوم 110
- نقد استدلال به آیه سوم 112
- اشتباه در تفسیر سوره یوسف 113
- اشتباه در تفسیر وحی به مادر موسی 117
- تناقض در تفسیر 120
- استناد شرک به پیامبر اولوا العزم 121
- تقطیع روایت مربوط به یاران امام مهدی 125
- اشاره 125
- تصرف در روایات به قصد فریب 125
- دعوت به حاکمیت الله 130
- اشاره 130
- ایمان وهب نصرانی 134
- فراوانی روایات مربوط به وجوب نصرت یمانی 137
- تواتر روایات مهدیان دوازدهگانه 140
- اشاره 146
- لزوم حضور شاهد در ازدواج 146
- اعتماد به بازار مسلمین به دلیل اعتماد به قول فروشنده است 148
- ناتوانی در فهم معنای معجزه 151
- اشاره 151
- اشتباه در فهم معنای لغوی 154
- توجیه حدیثی که وجود خارجی ندارد 156
- الف) کتاب ها 163
- ج) سایت ها 166
- ب) مجلات 166
و اذا وقع القول علیهم - قولی که بر آن ها واقع می شود، خروج قائم است که همان قیامت صغراست - «اخرجنا لهم دابه من الارض تکلمهم ان الناس کانوا بایاتنا لایوقنون» منظور از «دابه»، مهدی اول است که پیش از قیام قائم قیام می کند و با مردم سخن می گوید و آنان را نکوهش می کند و کفر آنان به آیات ملکوتی خداوند (خواب و کشف) و اعتمادشان به مادیات و شهوات و اعراضشان از ملکوت آسمان ها را به آنان گوشزد می کند.(1)
همراهی با امیر المومنین در عذاب اقوام گذشته
در این باره چنین نوشته است:
همانا روح مهدی اول از سپاهیان خداوند است و او همراه علی بن ابی طالب بود، هنگامی که آن حضرت سپاه خداوند از فرشتگان عذاب را بر عاد و ثمود و فرعون که در شهرها طغیان کردند، فروفرستاد.(2)
من همان شیری هستم که با کرار(امیر المومنین) در بدر و احد
1- «و اذا وقع القول علیهم - فالقول الذی یقع علیهم هو خروج القائم و هو القیامه الصغری -اخرجنا لهم دابه من الارض تکلمهم ان الناس کانوا بایاتنا لایوقنون - و الدابه هو المهدی الاول الذی یقوم قبل القائم و یکلم الناس و یبکتهم و یبین لهم کفرهم بایات الله الملکوتیه (الرویا و الکشف)و رکونهم الی الماده و الشهوات و اعراضهم عن ملکوت السموات»؛(همان، ص235).
2- «ان روح المهدی الاول هی من جند الله و کانت مع علی بن ابیطالب علیه السلام عند ما انزل جند الله من الملائکه العذاب بعاد و ثمود و فرعون الذین طغوا فی البلاد»؛(همان، ص268).