ناقوس گمراهی: نقد مدعی یمانی صفحه 96

باشد... .

آنچه گفته شد خود دلیل جداگانه دیگری بر فقدان صلاحیت علمی احمد بصری و بی بهره بودن او از دانش به ابتدائیات علم حدیث و در نتیجه بی اساس بودن دعاوی پرطمطراق اوست.

اشتباه در فهم روایت حسن بن وشاء

احمد بصری در مقام اثبات اینکه از طریق خواب می توان حجت خدا را شناخت به ماجرای حسن بن وشاء استناد کرده و می نویسد:

و امام رضا علیه السلام ایمان یکی از واقفه که به دلیل خواب ایمان آورده بود را تأیید کرد؛ پس آن حضرت به خواب او آمدند و به او فرمودند: به خدا سوگند تو به سوی حق بازمی گردی.(1)

نقد و بررسی

مقصود او از ماجرای تأیید شدن خواب یکی از واقفه به وسیله امام رضا علیه السلام این ماجراست:

الحسن بن علی الوشاء [ قال ]: کنا عند رجل بمرو وکان معنا رجل واقفی، فقلت له: اتق الله، قد کنت مثلک، ثم نور الله قلبی، فصم الأربعاء والخمیس والجمعه واغتسل وصل رکعتین، وسل الله أن یریک فی منامک ما تستدل به علی هذا الامر. فرجعت إلی البیت، وقد سبقنی کتاب أبی الحسن إلی یأمرنی فیه أن أدعو إلی هذا الامر ذلک الرجل، فانطلقت إلیه، وأخبرته وقلت له: احمد الله واستخره مائه مره،