-16
شیعه جعفری باور دارد که این پیشوایان پاک که تاریخ هیچ گناه و خطایی در گفتار و رفتار از آنان ثبت نکرده است با تمام دانش بسیار خود امت مسلمان را یاری کردند و فرهنگ و تمدن اسلامی را با معارف ژرف و ارائه دیدگاه های درست در زمینه های اعتقادات، احکام، اخلاق، آداب، تفسیر، تاریخ و آینده نگری غنا و عمق بخشیدند; همچنان که با شیوه های گوناگون در سخن و عمل، گروهی از مردان و زنان کم نظیر و برجسته و و نیک را پرورش دادند که برتری و دانش و حسن رفتارشان مورد قبول همگان است.
از دیدگاه شیعه، این پیشوایان اگر چه دستشان از رهبری سیاسی امت کوتاه گردید، اما رسالت فکری و اجتماعی خود را به نیکوترین وجه به انجام رسانیدند و بنیان های عقیدتی را پاسداری کردند و اصول شریعت را از خطرهای بسیار مصون داشتند. آری، اگر جامعه اسلامی به ایشان فرصت می داد تا نقش سیاسی خود را - که رسول خدا(صلی الله علیه وآله) به فرمان پروردگار سبحان به آنان واگذار کرده بود - ایفا نمایند بی شک مسلمانان به تمام سعادت و عزت و عظمت لایق خود نائل می شدند و تا همیشه متحد و هماهنگ باقی می ماندند و هیچ کشمکش، جنگ و خون ریزی و کشتاری میانشان پدید نمی آمد و هرگز به حقارت و پستی دچار نمی گشتند. (1)
-17
ایشان معتقدند که به همین سبب، و با توجّه به دلیل های نقلی و عقلی بسیاری که در کتاب های اعتقادی آمده است پیروی از اهل بیت(علیهم السلام)و گردن نهادن به راه و روش ایشان واجب است; زیرا این راه و روش همان راهی است که رسول خدا(صلی الله علیه وآله) برای امّت مسلمان ترسیم نمود و در حدیث متواتر«ثقلین» آنان را به پیمودن آن و التزام بدان سفارش فرمود آنجا که گفت:
«انی تارک فیکم الثقلین کتاب الله و عترتی اهل بیتی ما ان تمسکتم بهما لن تضلوا ابدا» «من دو چیز گرانبها درمیان شما بر جای می نهم. کتاب خدا و عترتم که خاندان من اند. هرگاه به آن ها تمسک نمایید هرگز گمراه نخواهید شد.»
1- . ر.ک به: الامام الصادق(علیه السلام) و المذاهب الاربعه، اسد حیدر.