هویت و سرچشمه تشیع صفحه 177

با ملاحظۀ این مطالب، متوجّه می شویم که این فرقه ها بیانگر تشیّعی که پیامبراکرم(علیهما السلام) آن را پایه گذاری کرد و تا امروز امتداد یافته نیست و فرقه ای که رسالت آن حضرت و دستوراتش را مراعات کرده، «شیعۀ اثناعشری» است.

غُلُوّ و غلات

مطلبی که باعث پرداختن به این موضوع در این بحث شده است، خلط بین غلات و شیعۀ اثناعشری در ذهن بسیاری از محقّقان متقدّم و متأخّر می باشد. این در حالی است که بیشتر غلات و فرقه های ایشان، منقرض شده اند، امّا عدّه ای عمداً یا جهلاً بسیاری از عقاید غلات را به شیعه نسبت داده و می دهند.

متأسّفانه عدّه ای از لفظ «رافضی» به عنوان بهانه ای برای تحقیر و طعن و طرد شیعه استفاده می کنند و عقاید مختلف فرقه های غالی و عقاید دیگران را تحت عنوان «رافضه»، یا «روافض» جمع می کنند و آن را به شیعه نسبت می دهند.

برای مثال، ابن تیمیّه بسیاری از عقاید فاسد و امور عجیب و غریب را ذکر می کند و آنها را یک جا به «رافضه» نسبت می دهد. همین باعث می شود تا خواننده گمان کند که این امور از عقاید تمام شیعیان است. او پس از آن که چندین صفحه را با این مطالب پر می کند، در پایان می نویسد: