هویت و سرچشمه تشیع صفحه 194

زمانی بوده است؟! خدای من قبل از قبل و بدون قبل بوده است و بعد از بعد و بدون بعد خواهد بود. غایتی ندارد و انتهایی برای غایتش نیست. غایات به او منقطع می شوند و او منتهای هر غایتی است. سپس پرسید: ای امیرالمؤمنین! آیا تو پیامبر هستی؟ فرمود: وای بر تو! همانا من بنده ای از بندگان محمد(علیهما السلام) هستم». (1)

و آن حضرت در روایتی فرمود:

«همانا حلال و حرام خود را باید از ما بپرسید، امّا نبوّت را نباید از ما سراغ گرفت». (2)

موضع امام زین العابدین(علیه السلام) دربارۀ غلات

آن حضرت فرمود:

« خدا لعنت کند کسی را که به ما دروغ ببندد. من امروز به یاد عبدالله بن سبأ افتادم و تمام موهای بدنم سیخ شد. او امر بزرگی را ادّعا کرده بود! خدا لعنتش کند، او را چه به این ادّعا؟!

به خدا قسم! علی(علیه السلام) بنده ای صالح و برادر رسول خدا(علیهما السلام) بود که به هیچ کرامتی از جانب خدا نرسید، مگر به واسطۀ اطاعت از خدا و رسولش و همانا رسول خدا(علیهما السلام) به کرامتی از جانب خدا نرسید، مگر به واسطۀ اطاعت از خدای متعال».