هویت و سرچشمه تشیع صفحه 59

این نص که در ابتدای دعوت اسلام از پیامبر اکرم(علیهما السلام) صادر شده است، دارای عبارتهای صریحی در مورد جانشینی رسول خدا(علیهما السلام) است و صراحت و بلاغت آن به حدّی است که برخی از محدّثین و مورّخین مغرض در صدد تحریف آن برآمده و اجزای مهمّ آن را حذف کرده اند; اجزایی که تأکید می ورزد پیامبر اکرم(علیهما السلام) جانشین بعد از خود را منصوب کرده و مردم را به اطاعت از وی ملزم نموده است، تا جایی که ابوطالب را مورد تمسخر قرار دادند و با نیشخند به وی گفتند:

«حالا لازم شده است که سخنان پسرت را بشنوی و از او اطاعت کنی!».

نصوص دیگری از پیامبر اکرم(علیهما السلام) (بر جانشینی علی (علیه السلام)

اقدامات و سخنان پیامبر اکرم(علیهما السلام) در مورد علی ابن ابی طالب(علیه السلام) به مردم می فهمانید که او چه جایگاهی در پیشگاه آن حضرت دارد و همۀ اینها زمینه سازی و آماده کردن اذهان برای آینده ای بود که رسول خدا(علیهما السلام) برای ادامۀ رسالت در نظر داشت. از جمله آن حضرت مسلمانان را متوجّه کرد که علی(علیه السلام) برادرش می باشد و تنها او بود که این ویژگی را در سال اوّل هجرت به دست آورد.

حافظان و از جمله ابن اسحاق - در سیرۀ ابن هشام - نقل کردند:

رسول خدا(علیهما السلام) بین مهاجرین و انصار پیمان اخوّت و برادری ایجاد کرد و فرمود:

تآخوا فی اللهِ أخوین، اخوین؛ در راه خدا دو به دو با همدیگر پیمان برادری ببندید. سپس دست علی ابن ابی طالب را گرفت